Miłość to....tylko chemia?

sa rozne fazy miłosci i to wcale nie o chemie tu chodzi;)

z przyzwyczajenia trzymać się za rękę, śmieszne to trochę :D

do doniczki nie przeczytałaś dokładnie tego co napisałam albo nie zrozumiałaś.A staruszkowie trzymający się za ręce przeżyli często niejedno i nie zawsze ich trzymanie się za ręce ma związek z miłościa.To co na zewnątrz nie pokazuje tego co jest naprawdę.Mam teściów staruszków,którzy przed innymi ludzmi wypadają super a w domu...strach.I dodam jeszcze napisałam własne przemyślenie,nic nie uogólniłam. Nie mam nic przeciw gestom,trzymaniu się za ręce dodam.Napisałam o czym innym.

nie no pan staruszek-testosteron działa,pani staruszka-feromony;P

myślę-czy ty twierdzisz ze staruszkowie nie moga sie kochac????skad ty sie wziełas/wziałes?to co kalkulacja jakas?matko boska.zycze Ci zebys znalazła prawdziwa milosc,bo chyba jest ci to uczucie obce.

Do doniczki Napisałam,że miłość często mylona jest z chemią tylko i wyłącznie.A miłość to coś więcej.Matko Boska kobieto czemu nie wyciągasz wniosków,czy gdzieś napisałam,że staruszkowie nie mogą się kochać.Mogą tylko bywa róznie,czy trzeba pisać "jak krowie na granicy"przepraszam za te słowa ale widzę,że nie umiesz czytać.

gesty biora sie z jakis uczuc,czym bardziej miłe gesty tym uczucia coraz glebsze,to juz logiczne myslenie

do doniczki Gesty biorą się z uczuć ale też potrzeby pokazywania,że jest dobrze,znam ludzi,którzy udaja,pary odbierane za cudowne a w ich życiu jest mnóstwo cierpienia i fałszu.Miłość jest wspaniała tylko trzeba umieć kochać,być ze sobą a to trudne.

umiem umiem,w szkole mnie nauczono.co sie denerwujesz?sorka,jesli zle Cie zrozumiałam.

po czesci sie zgadzam,chociaz miłosc to tez bol,cierpienie i łzy....czasem tesknota....mozna tu wymieniac.

Najgorsze,że sami nawzajem sobie te łzy i cierpienie fundujemy,ludzie bliscy lub niby bliscy...Dobrze byłoby gdyby obyło się bez cierpienia.

wtedy nie docenialibysmy miłosci:)

Cokolwiek przeżywasz i odczuwasz, bierze w tym udział Twoje ciało; w tym oczywiście również mózg, a więc najogólniej mówiąc - biochemia. Oczywiście, miłość to jedna z takich rzeczy. Gdy umiera Ci bliska osoba, np. babcia, wtedy też wydzielają się pewne substancje w mózgu. Świat można opisywać na różnych poziomach. Można też ze skali makro, a nie mikro: weźmy taką choćby statystykę. Codziennie umierają tysiące starszych pań, codziennie ktoś z kimś zrywa, tych przypadków też są tysiące, codziennie coś tam. Czy już czujesz się lepiej? Ulżyło? Uwaga - jeśli tak, to też tylko chemia. I co, jest Ci smutno? :D Wiesz, trawienie też nie istnieje - to tylko enzymy! Nawet II wojna światowa de facto nie miała miejsca, bo chodziło tylko o neurochemiczne zaburzenia u Hitlera. :D

Jest miłość rodzicielska, a inne to pseudomiłości zwane układami i napędzane chemią w mózgu. Taka jest bolesna prawda.

Ej ziom. Ja już napisałem prawdę na ten temat, pozamiatałem. Nie wcinaj się ze swoimi pseudomądrościami. Miłość rodzicielska to geny i też chemia. Nie skumałeś jeszcze nic? Nieważne, że wszystko da się opisać chemią, biologią, fizyką. Nieważne, że wszystko jest uwarunkowane - nawet, jeśli nie wiemy, czym uwarunkowane. Jeśli nie potrafisz wierzyć w dobro mimo jego naukowych kulisów, to jesteś słaby. Wzmocnij się.