Slomiane wdowy i wdowce..

Tyle razy sie zarzekalam,ze nie zwiaze sie z nikim,kogo nie bedzie przy mnie.A tu trach! Nigdy nie mow nigdy:P I teraz czekam i czekam na tego swojego mezczyzne.Czas sie dluzy w nieskonczonosc, czuje pustke, krotej smsy i rozmowy przez telefon nie sa w stanie zapelnic..Wciaz czekam i wspominam wspolne chwile.Mam chwile zwatpienia w jego uczucia, o ktorych mowi bardzo rzadko.Prawie wogole..Gdybym go tak nie kochala to pewnie bym to w diably zucila.Ale jak to mowia: milosc zniesie wszystko..

:D ja juz 8 lat tak zyje

I jak sobie dajesz rade? Przyzwyczaila/es sie do tego? Mi jakos sie nie udaje.Coraz bardziej nienawidze morza,statkow i tego kto wymyslil lodz.Ktos mi radzil zebym to walnela w cholere i dala sobie spokoj, bo takie zycie to zadne zycie.Ale nie wyobrazam sobie ze mojego zycia bez Niego.Nie potrafie sobie znalezc miejsca...Czekam na wiosne,ktora nie chce przyjsc...

polecam tobie słownik ortograficzny, przyjemnej lektury :-D, pozdrawiam