25 lat prawie mam, bez faceta, z marzeniami o rodzinie

Od pewnego czasu duzo mysle o uczuciu, ktorego mi brakuje. Pracuje, dobre studia skonczone, wychodze od czasu do czasu a wlasciwie jestem sama.Zawsze bylam sama,a w glebi chcialam poczuc jak to jest byc kochana. Moje zycie to praca i doksztalcanie sie a przeciez wiadomo, ze nie tylko tym czlowiek zyje:( Czy jest ktos samotny tak jal ja, kto nigdy nie byl w zwiazku lub zawsze czul sie inny od reszty ludzi? Ja mam juz dosc szczerze...

Ja taki jestem mam tyle lat co ty! I co ty na to? Czuję się że mnie świat zdradził. Ukojenie znajduje tylko już w Bogu, ale i Bóg nie chce mego losu odmienić, chociaż modliłem się w tej sprawie i modlę do niego już blisko 7 lat.

czuje sie marionetka w rekach Boga...samotnosc mnie zabija. Moge sie starac, szukac rozwiazan a czuje, ze Bog ma scenariusz mego zycia na ktory nie mam wplywu. Moja mama pamietam jak mi mowila kiedys, ze musze skupic sie na studiach glownie a potem reszta sie ulozy. Laczylam studia z praca, rozrywkami. Skonczylam studia( z reszta z perypetiami bo byl okres w moim zyciu ze mialam dosc wszystkiego), dostalam prace, nie narzekam na finanse.Co chwile dochodza do mnie wiesci gdzie moje znajome wybieraja sie na wakacje z ukochanymi, co dostaly na Dzien Kobiet, kto kiedy rodzi ... A ja ? Lata leca a ja ciagle sama.

Trzymaj się, ja mimo to wierzę, że mi się odmieni.

Wiele razy modliłam się, pytałam Boga za co mnie karze :-( dlaczego pozwala abym tak bardzo cierpiała ...to ponad moje siły.

to zamiast sie modlic i pytac za co Cie karze - pomodl sie i podziekuj za to co masz!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!