Skocz do zawartości
Szukaj w
  • Więcej opcji...
Znajdź wyniki, które zawierają...
Szukaj wyników w...

Zarchiwizowany

Ten temat jest archiwizowany i nie można dodawać nowych odpowiedzi.

Gość Jagoda Lee

Kącik naszej poezji.

Polecane posty

Kanto... ja wierszy nie piszę... ja słowa w rym składam. myslami rozganiam ciszę... czas sobie podkradam. bywa, kiedy czytam słowa które inni tu tworzą... myślę sobie \"się schowaj... w swej głupocie - nieboże\". i nie innych tu ganić i do kąta wstawiać, moje proste czółko tak do SIĘ ! gaworzy. ale zaraz potem bazgram coś.... chcę tworzyć.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
\"ale zaraz potem bazgram coś.... chcę tworzyć.\" O to właśnie chodzi.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość Moje pierwsze powazne dzieło.
Wdzięczność Stworzył go Ten, co sie narodził przed wszelkim narodzeniem Ten, którego łza może cały wszechświat zatopić Na własne podobieństwo go stworył A on na podobieństwo swego Pana stworzony, nie jest nawet w stanie pojać żródła swego stworzenia. Jeszcze wybrzydzał będzie, mówił "walcz o mnie, zdobywaj ma duszę, staraj sie o pięć minut codziennego wierszyka...

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość o żesz w mordę jeża
Myślałem, że to żarty.... Ale pierdolicie:D Takie smuty to można sobie w odbyt wetknąć, poeci od siedmiu boleści:o Lepiej jeszcze poćwiczcie heksemetr polski, bo cos kiepsko to widzę...

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Kanto... czy ja wiem... Ty... co pierwszy wiersz swój wpisałeś... i tego też pewien nie jestem... a dlaczego ? bo gdyby Bóg chciał bym poetą został jak i Jego Obraz czyli piękno wszelkie to bym talent miał jako piewca powstał a nie rymy składał - myśląc że są piękne...

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Snuję się jak cień Nie potrafię odnaleźć Swego małego kąta Cisza...tak przeraźliwa Wdarła się do mej przestrzeni Krzyk rozpaczy wydobył się Z mych ust Wskazuje drogę ludzkiej samotności Wegetacja duszy Uczucie lęku Oczy demonów w ciemnościach Przyglądając się czekają Na jeden błędny krok By przeprowadzić mnie Przez bramy piekieł

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
W promieniach słońca, w blasku księżyca W bólu istnienia, w bezsensie życia Powiedzieć ci prawdę o myśli i uczuciu Uczynić cokolwiek by być ci bliższym Tak prosto i tak trudno W promieniach słońca pamiętam chwile Chwile w których ulotnie Zdawałem się myśleć o kroku naprzód Tak prosto i tak trudno W blasku księżyca odnajduje twój uśmiech Tak piękny i tak ulotny że nawet księżyc Nie cieszy jak kiedyś I tylko zobaczyć ten prawdziwy Codziennie Tak prosto i tak trudno W bólu istnienia żyje ma nadzieja Że będę potrafił powiedzieć co czuje Że kiedyś zrozumiem co tkwiło w twym sercu Że będę potrafił zrobić ten krok Tylko po to abyś wiedziała Tak prosto i tak trudno W bezsensie życia szukając celu Strach paraliżuje me serce i umysł Bo boję się że nie zrozumiesz Bo boję się że na zawsze stracę swą szansę Dlatego tkwię W promieniach słońca, w blasku księżyca W bólu istnienia, w bezsensie życia I w strachu W strachu przed kolejnym dniem Tak prosto i tak trudno

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
wyczytałem że chciałaś już zamknąć topic,przecież wszyscy którzy tu przyszli przyszli tylko dlatego bo Ty tu jesteś>>>>

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Ciemności utkały niewidzialną pajęczynę Czujesz ją...przechodzac obok Otulona nimi jak płaszczem Poznaję czym jest Twa litość Moc Twych słów... Sprawia, że wierzę iż Świat jest zwierciadłem Zapamiętuje twarz i pragnienia Każdego człowieka Uczy walczyć w imię swych marzeń Przemierzając łzy W wodę przejrzystą jak kryształ ------------- To teraz cos bez większego smutku

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Coś co nosze w sercu Niedokończone Wszystko co rozpoczynam Niedokończone Niedokończony świat mych złudzeń i istnień Niedokończone słowa moje Spadają na wszystko by w tej samej chwili Zapomnieć Niedokończone uczucie rozbudzone w naszych sercach Nie chcący, niedokończone Bo gdy giną moje myśli Bo gdy mówię i słucham Niedokończone

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Smutny -aniele- dzięki ale myślę ,że ludzie są tu dla siebie i dla tych wszystkich , którzy się tu zjawili . Bez Nich , topik by nie istniał. POzdrawiam!

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Mam pytanko. Czy wy te wszystkie kawałki piszecie na poczekaniu, czy wygrzebujecie je z jakiejś szuflady? Bo ja tak nie potrafię na poczekaniu ciągle płodzić. Ostatnio pisałam coś chyba rok temu. W ogóle mam jakieś 120 kawałków w swoim dorobku, a piszę od 11 lat, więc to nie jest dużo. I nie wiem, jak wam się udaje... ?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

×