Fobia Spoleczna.

Witam ! Jako osoba, ktora wyleczyla sie z depresji i osiagnela remisji klinicznej, chce podzielic sie z Panstwem swoja opinia na temat fobii spolecznej, o ile widzialam na tym forym podobnie brzmiace tematy. Na stronie www.psychatry.ru ( we jezyku rosyjskim) sa podane szczegolowe opisy roznych zaburzen psychosomatycznych, powstajacych w wyniku fobii spolecznej. Czesto ofiarami tego typu fobii sa kobiety w mlodym (20-35 ll) wieku, rzadziej mezczyzni. Chodzi mi przede wszystkim o agorafobie, czyli strach przed zwiedzaniem nieznajomych miejsc, pragnienie unikac wyjscia na zakupy do duzych centrow handlowych, bo, wiadomo, tam zawsze sa tlumy. Czasami tez czujemy sie zle i denerwujemy sie, kiedy ktos na nas patrzy w srodkach komunikacji mejskiej. W zyciu codziennym boimy sie zrobic cos nie tak (wg opinii otoczenia) i zostac skrytykowanymi. Boimy sie rozmawiac z obcymi ludzmi w urzedach, w pracy, w sytuacjach typowo codziennych. Z rodzina lub bliskimi znajomymi z reguly czujemy sie swobodnie. Czasami boimy sie wychodic z domu bo mamy zly humor, wydaje nam sie, ze wszyscy beda patrzyli na to, ze mamy, powiedzmy, tradzik, krzywe nogi, nie podoba nam sie ksztalt uszu lub kolor wlosow, i w ten sposob psychosomatyczne zjawiska fobii sie nasilaja. Czesto ofiarami fobii spolecznych, wg www.Psychiatry.ru sa kobiety o niskim statusie spolecznym (chociaz sama niezupelnie sie z tym zgadzam) Co myslicie na ten temat, z gory dziekuje za wypowiedzi i przepraszam za bledy ortograficzne;)