Czy to kryzys?

Mam pytanie... może ktoś mądry, z doświadczeniem będzie mógł cos mi podpowiedzieć.. Jesteśmy razem od 4 miesięcy. To on mnie zdobywał, adorował, zabiegał.... ja się "poddałam" :) i pokochałam Jego. Dobry, pomocny.... zabiegający....To on bardzo szybko wypowiedział słowa kocham, twierdzi, że chce ze mna byc na zawsze.., miec rodzine (dodam, że nie jestemy juz tacy mlodzi 28 lat ;)..... Mnie bardzo zalezy na nim, kocham go takze. Nie sadzilam po moim poprzednim zwiazku, a raczej jego zakonczeniu (bardzo bolesnym dla mnie), ze juz nigdy nie poczuje sie szczesliwa, ze nigdy nie pokocham.... a jednak. Ok, ale do rzeczy.... czy to mozliwe, zeby NAGLE cos sie zmienilo? jeszcze tydzien temu wydawalo mi sie ze byl troche inny , bardziej no nie wiem zaiegajacy, a tearaz jakby troszke wialo chlodem. Nawet raz tak dyskretnie zapytalam czy cos sie stało, zmienilo.... on twierdzi, ze nie , a jednak? Czy to moje chore wyobrazenie, czy mezczyzni moze rzeczywiscie co jakis czas potrzebuja no nie wiem zajac sie tylko swoimi sprawami..... Jak powinnam sie zachowywac? Pytac, rozamwaic, czy nic nie robic czekac? A moze wzbudzac w nim zazdrosc? BYc opiekuncza, czy wrecz przeciwnie zeby nie zaglaskac? Ups ... kompletnie nie wiem o co chodzi? Moze ktos podpowie

jeszcze niedawno bylam w identycznej sytuacji, jak czytalam co napisalas to zupelnie identycznie bylo w moim przypadku, tylko ze niestety u mnie nie bylo happy endu :( mysle ze powinnas dac mu troche swobody, nie narzucaj sie, nie osaczaj, niech poczuje ze caly czas musi cie zdobywac i starac sie zebys byla z nim, on byc moze poczul ze ma juz wszystko i nie straci tego i wlasniedlatego tak sie zachowuje