czego boją się mężczyźni?

tak, ale jak ja kocha to mimo soonca i desxczu zyciowego, nigdy jej nie zaiwedzie:) zboze rosnie w sloncu i deszczu, to samo z dwojgiem ludzi:) dopoty kocha, dopoty ona szczesliwa:) czuje sie spelniona:)

Głupich (i zaborczych) kobiet i dentysty.

Oddania sie w pelni jednej kobiecie, bycia z nia naprawde, szanowanie jej i nie marzenia o zakazanych owocach.

czyli reasumując. Mężczyźni boją się: - trudnych pytań - ośmieszenia przed kolegami - silnych kobiet - przyznania się do błędu - odpowiedzialności - deklaracji - tego, że ukochana kobieta mogła by się na nich zawieźć - Głupich (i zaborczych) kobiet - utraty wolności i niezależności jeszcze dorzucę - kobiecych łez ;)

niczego :P :P

\"szanowanie jej i nie marzenia o zakazanych owocach\"??? Jak można się tego bać? :O Chyba większość facetów tego pragnie, czyż nie?

To jest strach: szanowanie - strach przed bliskoscia, przed tym, zeby koledzy pantoflarzem nienazwali, przed tym by nie widac sie za malo meskim... nie marzenie o zakazanych owocach - no przeciez trzeba sie popisac przed innymi ile to sie ma babek, od razu sie czuje meskim itd i to co powyzej. Wlasnie strach.

Niby to i strach, ale jakiś prostacki. Prawdziwy mężczyzna mu nie ulega ;)

To tych prawdziwych nie ma tak wiele... :-O

coraz wiecej boi sie małżeństwa

Boją sie bliskosci podejmowania decyzji samotności starości okazania, ze im zależy a całym ich zachowaniem kieruje strach!

noooo, wygląda na to że Panowie mają więcej strachów niż Panie. ;)

ja sie boje ze moge byc zbyt uczuciowy zbyt delikatny zbyt wrazliwy....

nie zaszkodzi:)

Czemu nie zapytać! Z Twojej wyliczanki podpisałbym się tylko pod trzema punktami: trudnych pytań, silnych kobiet, utraty wolności i niezależności... Myślę jednak, że jeśli ktoś postawiłby Cię przed pewnymi zadaniami też by Cię obleciał strach, bo nie jest tu ważny sam problem a jego waga! Także podpisuję się z klauzulą! :)

tylko i wyłacznie przyszłości

= :) prawdziwy mężczyzna... jednak są tacy :)

Tu bym polemizował! :) Ale dzięki za miłe słowo! :D

a mój ukochany przestraszył się, tego że mógłby się we mnie zakochać... że stałabym się dla niego najważniejsza... wolał zostać sam.. dziwne...

za tym zakochaniem się w Tobie kryją się pewnie wszystkie wymienione tutaj strachy ;)

wiem.. to za dużo dla jednego meżczyzny, żeby sobie z tym poradzić... a czy ONI nie boją się zostać TCHÓRZEM? nie boją się słabości?

...a może bał się zakochać nieszczęśliwie? :) No fakt, tchórz ale może \"przejechał się\" na kimś porządnie! Zakochać się ludzka rzecz! Zresztą lepiej spróbować i nawet sie \"przejechać\" niż nie spróbować wcale! :) Tak uważam!

"Bał sie zakochać nieszcześliwie.." racja... ale miał wszelkie mozliwe znaki, ze zakocha się ze wzajemnoscią... nie można uciekać do końca życia... Wiem jak bardzo kogos potrzebuje, a jednak poddał się... Trzeba podjąć ryzyko! Trzeba próbować... Tylko sama juz nie wiem czy lepsza pustka czy rozczarowanie...

Powiem tak: jeśli próbujesz i się rozczarowujesz to nie ma szans na pustkę, bo w końcu trafisz pod \"właściwy adres\"! :)

Tylko ile razy mozna próbować?? ile rozczarowań mozna znieść?? To tak boli. A zwłaszcza kiedy facet odchodzi , "bo jest za dobrze" Co to znaczy dla faceta "za dobrze"??? Gdyby było źle to nie przestraszyłby się? Kobiety też się boją...Po każdej próbie bardziej.

ja sie tez boje ze moge ja za bardzo uszczesliwic i usatysfakcjonowac...

Oj boli... :( Ile próbować? To tylko zalezy od Ciebie, twojego uporu i wytrzymałości! Faktycznie głupi argument \"za dobrze\". Nie wiem, może taki gość potrzebuje ryzyka (zależy jaki to typ faceta), może nudzi go stabilność? Na szczęście wszyscy tacy nie są! Kwestia dobrego trafu. Masz rację, im więcej razy próbujesz tym jest Ciebie coraz mniej, bo zawsze gdzies zostawisz część siebie... nie znaczy to jednak, że nie trafisz na odpowiednia osobę! :)

a mój facet boi się monotonii. a ja się boję, żeby nie stać się monotonną dla niego. oj dużo pracy to kosztuje :)

:O, bo każdy chce być szczęśliwy:O

Czemu nie zapytać---->napisz cos więcej jak pracujesz nad pokonaniem monotoni? Mój porzedni tez na to cierpiał. Do tego stopnia, że ja sie wypaliłam z powodu nadmiaru wrażeń. = --->masz rację po każdej próbie zostaje nas mniej...teraz jestem jak Calineczka...Dałam całą siebie, bo raz w życiu postanowiłam zaryzykować, nie wiem czy jeszcze coś zostało... Może właśnie to go przezstraszyło... Właśnie ta bliskość , którą osiągnęliśmy...Ale przez chwile miałam wrazenie, że on też dał więcej niż zamierzał...