od dziś zawsze będe uważała co i komu mówie

nie będe więcej paplać jęzorem i opowiadać niepotrzebnie nieodpowiednim ludziom ważnych dla mnie rzeczy. Wszystkie moje problemy, sekrety małe i duże zachowam tylko dla siebie. Ludziom nie można wierzyć . Już nigdy nikomu nie zaufam, tak mi dopomóż Bóg..

cie rozumiem :) i ciagle to postanawiam i dupa ;P

coś o Tobie naplotkował ?

już któryś raz mi sie to zdarzyło, niby jestem zamknieta w sobie i staram sie wszystko zatrzymywać dla siebie, ale czasem mnie to przerasta i zwierze sie komuś, coś powiem, zrzuce ciężar.. Nie, nie, nie... Najchętniej bym sie już do nikogo nie odzywała.. Od jutra tylko zachowawcza wymiana zdań, pierdolenie o chopinie, zero uzewnętrzniania uczuć..

no to powiedz juz co sie stalo ???? jesli juz zaczelas ten temat to go skoncz...!!!!

klasycznie- powiedziałam komuś o moim problemie i ten któs (ch*j mu w oko) rozpaplał, niby w dobrej wierze.. Mam ochote zabić, zabić, zabić.. tępym toporkiem rozłupać czaszkę.. Ale i tak iem że to moje wina :-(

wina palanta, badz palancicy. Tajemnic sie dochowuje, a nie pieprzy na lewo i prawo.

sadze że nie Masz czego sie wstydzić Zaufałaś a osoba ktora zdradza czyjeś sekrety jest .....0!!!!!!!!!!! pozbawiona honoru........:P życze Tobie prawdziwych przyjacioł powidzenie i nie przejmuj sie :)

powodzenia

w sumie nie mówiłam tego w formie sekretu, nie byłato aż tak wielka tajemnica.. Najgorsze jest to że osoba, która sie o tym dowiedziała postronnie jest teraz na mnie zła.. Czy to bardzo źle że mam ochote kogoś zabić?

dziękuje Wam bardzo za miłe słowe..

Kurde, wiesz co, ja mam strasznie podobnie d ciebie, jakbym to ja psiała :)

zwiarzaj się na cafe :-) tutaj jestes zupełnie anonimowa :-)

czyli takich zasrańców jest więcej na tym padole łez... właśnie przyłapałam sie na tym że chciałam innej osobie opowiedzieć o tym co mnie spotkało.. Ale nie ma! Już z niczym sie nie zdradze!

moja rodzona mamusia jest dokładnie taka. Nie mogę się jej zwierzyć z niczego bo ani bym się nie obejrzała jak powiedziałaby o tym ojcu (który nie chciałabym żeby wiedział o moim problemie X, bo i tak by go nie zrozumiał), ciotce i ch... wie komu jeszcze.. Kiedyś w szkole średniej miałam problemy ze sobą, , z roku na rok sympatia całej klasy zmieniła się totalną antypatie. Sytuacja systematycznie się pogarszała aż któregoś dnia uświadomiłam sobie że nikt mnie nie lubi tam. Zwierzyłam się z mojego problemu matce, bo mnie to przerastało, a ona zrobiła najgorszą rzecz jaką tylko mogła... Niby w dobrej wierze powiedziała o tym moim problemie mojej wychowawczyni - kobiecie której szczerze nienawidziłam bo była trudnym człowiekiem (wszyscy się jej bali, siała terror na lekcjach), a ta wychowawczyni z kolei też niby w dobrej wierze zrobiła mi niedźwiedzią przysługę - powiedziała kilku koleżankom z klasy żeby się mną sierotką "zaopiekowały" :O Widziałam sytuację jak wychowawczyni rozmawiała z nimi o czymś a one tuż po tym nagle stały się jakieś dziwnie milsze dla mnie i stały ze mną ale wyczułam w tym jakąś sztuczność, dziwne spojrzenia i coś się unosiło w powietrzu bardzo dziwnego. Dopiero w domu matka mi powiedziała co zrobiła, myślałam że się zabiję. Tego upokorzenia nie zapomnę nigdy.

no ja z moja matka też to przerabiałam, co prawda obcym nigdy nic nie powiedziała, ale rodzina bliższa i dalsza wiedziała o mnie zdecydowanie za dużo. wiem że to było w dobrej wierze, ale to mnie bolało najbardziej...