Żal mi kochanek...

Oj Tomuś Ty piszesz tylko o swoim przypadku, ale sama chyba przyznasz, że należysz do nielicznych.

Bo albo sie wie co sie robi i dlaczego chce sie zmienic swoje życie,albo nie!!

Można (a nawet powinno się) wiedzieć czego się chce. Tylko że nie zawsze wiemy czego tak na prawdę chce kochanek.Bo mówić można bardzo dużo, gorzej z praktyką, a szczególnie wtedy, gdy romans się wyda.

Mój romanas sie nie wydał-sama to powiedziałam,on tez.POtem były rozowdy!

Ciesze mnie jedno, że można znaleźć tu różne zdania na zapodany prze ze mnie temat. No i że kobiety na szczęście nie mogą się tu pogryźć. Osobiście sądzę, że bycie kochanką na dłuższą metę, jest bez sensu i przyszłości, no chyba, że się okazuje, że to jednak kochanka była dla faceta tą przysłowiową drugą połówką, a żona tylko życiową porażką, stratą czasu i siłą przyzwyczajenia. Na szczęście istnieją na tym łez padole jeszcze rozwody. A w ogóle to ta teoria z tymi połówkami nie specjalnie mi leży. Te okruchy, ze stołu to też nie specjalnie... Poza tym naukowo jest stwierdzone, że facet z natury rzeczy jest bigamistą, niestety. Coś nam tam podobno wycieli w procesie ewolucji... Pozdrawiam rozdrażnione żony i namiętne kochanki ;-)

Oj Tomuś Cieszę się Twoim szczęściem, jesteście nielicznym przypadkiem, ale przyznaję, że takie też istnieją. Jednak więcej jest takich, gdzie facet jednak wraca do rodziny. Nie będę się zagłębiać z jakich powodów to robi, ale wraca. Tomuś Nie wszystkie żony są rozdrażnione, tak jak nie wszystkie kochanki namiętne. Pozdrawiam wszystkich :)

Niemozliwe aby było żal kochanek, mają to na własne życzenie, świadomie wybierają rolę przedmiotu do użycia po drodze krzywdzą inne kobiety i dzieci, niszczą rodziny. I jak można takie żałować ??? Takie ludzkie zło ???? ZŁO żałować ????