NIE POTRAFIE ZYC....KTO MNIE TEGO NAUCZY....

Kocham go a on zostawil mnie po 2 latach...tak po prostu nie ma nas Odsunąl mnie od wszytskich znajomych,bylismy tylko my i nasz swiat. Wmawiał ze jestem brzydka i niekt by mnie nie zechciał, ze jestem glupia i bez niego w zyciu bym sobie nie poradzila. A ja w to tepo wierzyłam...i bylo mi dobrze w złotej klatce... A teraz naprawde nie potrafie sobie poradzic...nie wierze w siebie choc wiem ze mam duzo atutow.Jestems zczupła blondynka i jak wielu twierdzi ładną...studiuje na politechnice...mam wlasny samochod i dopiero 20 lat..... Powiedzcie mi jak zaczac zyc ? bo ja juz nie mam sil plakac...

musisz zacząć inaczej myśleć o sobie,zapomnij o tym wszystkim co Ci mówił wiem, że cieżko Tobie,ale to naprawdę musiał być beznadziejny facet skoro Cię tak traktował .Ciesz się , że go już nie masz w swoim życiu bo kolejne lata z nim mogłby być dla Ciebie straszne. Postaraj się uwierzyć w siebie.Powodzenia

nauczysz sie tego z czasem. Powinnas skupic sie na sobie, na tym co dla Ciebie dobre i puścić sie w wir zycia- wychodzić z domu, spotykac sie z ludzmi. pzdr

ja nie mogę, masz kasę (skoro masz samochód) i studiujesz, to dlaczego narzekasz? jesteś wolna i z perspektywami, ciesz się tym a po wakacjach lepiej na nauce się skup nie wmówisz mi, skoro studiujesz a nie siedziałaś w domu, że jakiś chłop - i to nie wart ciebie, skoro ci takie podłości wciskał - był dla ciebie całym światem

i przede wszystkim przestań płakać bo nie ma po kim uwierz

tak przyznamm jestem bogata jedynaczka ( rodzice maja dwa domy) on mieszkał w bloku.Nie zebym tutaj sie chwaliła , przedstawiam tylko fakt. Studiuoalismy razem on odpadł od razu na pierwszym semestrze. Ja wiem ze nie warto plakac ze ja na to nie zasluguje bo ja nie robilam nic.Tylko z on byl moja taka pierwsza pradziwa miloscia, pierwszym mezczyzna...i naprawde przez to ze mi takie rzeczy wmawial....ja stracilam totalnie wiare w siebie ja robilam wszytsko zeby mnie kochal....

i ja wlasnie boje sie zaczac zyc ze sobie nie poradze...boje sie.....co on ze mna zrobil:( Zawsze bylam wesola pewna siebie dziewczyna gotowa na kazde szalenstwo...a on zrobil ze mnie takie zahukane stworzenie....

wiem coś o tym ja byłam w ponad 3 letnim związkui teraz dopiero widzę jaką osobę ze mnie zrobił. Też byłam uśmiechnięta,pewna siebie,otwarta a teraz mam wrażenie , że się do niczego nie nadaję i nic nie umiem. To on wiedzał wszystko najlepiej i o wszystkim decydował ,to jego decyzje były najważniejsze ,moje potrzeby się nie liczyły. Nigdy dla mnie z niczego nie zrezygnował potrafił mnie zostawić samą w domu gdy miałam jakiś poważny problem bo on musiał ze znajomymi się spotkać. Najgorsze, że mam teraz wrażenie, że do nieczego się nie nadaję. Żałuję, że go spotkałam go na swojej drodze bo wiem ,ze byłabym teraz inną osobą,tą sprzed zwiazku z nim.

i najgorsze jest to że nie potrafię się od niego uwolnić tak do końca

a ile czasu juz mieło?? u mnie dopiero 2 tyg....dla mnie az 2 tyg....

byl ktos moze w podobnej sytuacji?

nie potrafie sie pozbierac....nie mam checi nawet by walczyc...by jakos zyc...totalne destrukcja

Moja droga pomyśl JESTEŚ WOLNA Zaczniesz żyć nowym życiem. Masz naprawdę bardzo dużo szczęścia (przepraszam, że to teraz a nie kiedy masz dwójkę małych dzieci, przerwane studia a z rodzicami jesteś tak skłócona itd. POWIDZ SOBIE KONIEC Życzę Ci wspaniałych wakacji. Mam syna w Twoim wieku i dlatego pozwoliłam sobie napisać dość drastycznie. TRZYMAJ SIĘ

kropka na koncu bajki wejdz na nasz topic 20-latki odezwijcie sie tam mozna o wszystkim pogadac pozdrawiam...

musze znalezc jakis sens zycia...przez te 2 lata sensem zycia byl on zylam dla niego i robilam wszytsko dla niego nie patrzac na wlasne potrzeby, udawałam ze ich nie mam. Nie potrafie zrozumiec jak po 2 latach mozna zrobic komus taka krzywde, wczesniej obiecywał ze jestem kims wyjatkowym ze chce byc ze mna zawsze ze kocha nad zycie a ja naiwna wierzylam... Nie rozumiem jak mozna byc dla kogos wszystkim i nagle stac sie nikim... Ja musze przestac sie bac, najgorsze sa poranki kiedy czuje taka pustke i placze a wrecz wyje... Chce juz to zakonczyc....a nie wiem jaki znalezc sobie sens zycia...

ogolnie jestem osoba bardzo wrazliwa ktora bardzo latwo skrzywdzic.Bo ja nie szukam w ludziach zła tylko dobra, a ci ludzie to wykorzystuja....tak jestem naiwna za bardzo ufam ze wszycy sa w porzadku...

czesc, dobrze Ci ktos poradzil, jestes mloda, ladna, madra i jeszcze masz kase, cale zycie przed Toba! zobacz co ze mna wyprawia moj byly, ja nie zakonczylam nazej znajomosci po rozstaniu i teraz tego bardzo zaluje:( http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3260530&start=90

ja prosze Boga tylko o siły o nic wiecej....ja wiem ze nasz zwiazek nie mial przyszlosci.... Ale jak sobie uswiadomie ze nic juz nas nie laczy...to az serce mnie boli....

:(

juz nie wspomne, ze waze 48 kg....

a ważylam 57

a wiecie co jest najdziwniejsze? Ze jakbym robila cos dla siebie czułabym sie jak egoistka...ze mysle tylko o sobie...to jest niepojete....

i wszyscy moi znajomi mowia, ze on na mnie nie zaslugiwał. Że jetem zbyt wartosciowym człowiekiem i nie zasluguje na takie traktowanie. Ja sie na wszytsko godzilam zeby sie nie klocic zeby bylo dobrze. Pozosal mi taki uraz jak ktos powie mi komplement to mu nie wierze, a jak powie cos nie milego zaraz to przyjmuje do swiadomosci. Wszytskich za wszytsko przepraszam...ktos mi powie nie placz a ja sie rozplacze i ja go przepraszam bo nie dotrzymalam slowa....ja zawsze za wszytsko przepraszalam :(

Ty też bezmózgowy kretynie

:(

prosze o pomoc... ja boje sie zyc:(