utrata autonomi w związku

niedawno zauwazyłam jak bardzo sie zmieniłam podczas trwania zwiazku 0.5 roku --- aby znaleść czas dla niego -zrezygnowałam z kilku zajęć dodakowo -rzadko spotykam się ze znajomymi - nie rozpoczynam nowych projektów o których marzyłam To na prawde ja się dostosowuję - czekam - planyję - rezygnuje. Chyba jestem naiwną idiotką. Powoli staje sie moim całym światem. Boję się tego a jednocześnie nie widzę wyjscia. Byłam zawsze wsamodzielna i samowystarczalna - a teraz tracę kontakt ż moim dawnym zyciem - a co będzie jak zerwiemy ze sobą - bedę sama i otaczać mnie będzie pustka. Dlaczego to ja tylko tracę?

?

wydaje mnie sie ze siebie - tym kim byłam - a zmiany zachodzą tylko we mnie i tylko mnie dotyczą chlopak bz przychodzi to zbyt łatwo a ja nie wiem jak powalczyc niech on tez idzie na jakies kompromisy-

dlaczego to kobieta ma się dostosować? a potem partner mówi jej że jest nudna i nie ma zadnych zainteresowań - a przedtem wpłynął / wymusił delikatnie rezygnację ze wszystkiego.

Trzeba iśc na kompromis jezeli jedna osoba w związku rezygnuje to druga nie może zostac w tyle

Widzę, że resztkie rozumu.

tak to jest-cos za cos ;) sa plusy i minusy bycia z kims, jesli czujesz, ze cos tracisz to postaraj sie nadrobic te straty i po prostu troszke mniej czasu poswiecaj chlopakowi :) a najgorsza rzecz to zaniedbywanie przyjaciol!!! Rozdziel jakos swoj czas i na chlopaka i na znajomych, nie rezygnuj dla niego z zajec, planow i z marzen, inwestuj w siebie bo inaczej ten zwiazek zacznie cie przytlaczac i nic dobrego z tego nie wyniknie! Wszystko mozna jakos pogodzic! Powodzenia