chciałabym zniknąć

Już nie wytrzymuję tego wszystkiego. Jest mi strasznie źle i nie mam z kim pogadać. Moi rodzice są w trakcie kłótni, a właściwie mój ojciec. To wszystko przez niego, czasem chciałabym żeby umarł. Teraz mam 22 lata, od sierpnia idę do pracy, studiuję zaocznie, mam świetnego chłopaka, na pozór normalnych rodziców. W rzeczywistości jest inaczej. Mam też nerwicę lękową. Boję się właśnie tych kłótni, kurcze się, chciałabym zniknąć.

tak samo mialam, tak to jest wlasnie, dziecko cierpi przez klotnie rodzicow, potem ma nerwice itp.Dobrze, ze idziesz do pracy, moze to pozowli usamodzielnic sie, Radze ci powaznie pomysleco wynajeciu czegos , moze z chlopakiem? :) radze ci tak, bo wiem,ze bedac w podobnej sytuacji, gdybym miala okazje cofnac czas, tak wlasnie bym zrobila

Teraz jestem całkowicie zależna od rodziców, źle się z tym czuję. Czasem są takie chwile kiedy ojciec jest poprostu cudowny, a czasem wystarczy jedno słowo albo nie taki wyraz twarzy żeby dostał białej gorączki. Po karzdej takiej awanturze obiecuje sobie że się wyprowadzę. Myślę że powinnam wreszciecoś ze sobą zrobić.

wlasnie szukam pracy i zamierzam sie wyprowdzic.

Rozumiem cię doskonale! Też mam takiego ojca furiata... Starałam się jak najmniej przebywać w domu a potem jak skończyłam studia i znalazłam pracę wyprowadziłam się. Żal mi tylko matki, e nadal musi to znosić choć on ostatnio trochę spasował. Wiek jednak robi swoje :-)