Czy któraś z was żałuje, że została matką?

Chodzi mi o to, czy są kobiety, które mają dziecko z nieplanowanej/planowanej ciąży i tego żałują, bo np. dziecko zabrało im możliwość swobodnego dysponowania własnym czasem i pieniędzmi. Dotychczas spotkałam się jedynie z takimi twierdzeniami, że ktoś nie planował ciąży, ale jak dziecko przyszło na świat to oczarowało rodziców i spowodowało, że zaczęli się cieszyć z tego faktu. Czy są tutaj ludzie, którzy gdyby mogli cofnąć czas to woleliby być osobami bezdzietnymi?

ja nie żałuje bo nie wyobrażam sobie pustego domu,nie mam żalu że coś mnie ominęło,tylko myślałam że będę miała więcej cierpliwości do swoich dzieci

ale wydaje mi się, że gdyby nie dziecko moje zycie byłoby inne. Może lepsze...

dziecko to sens mojego życia, przecież jest częścią mnie!!!!!!!!! może za rok może krócej zobaczysz że nie będziesz żałować, będziesz dumna że masz dziecko chociaż inne kobiety nie mogą mieć.

osoba może zadać tak idiotyczne pytanie. Nawet jeśli dziecko było niepolanowane i pokrzyżowałe nam plany, jest najwiekszym szczęściem jakie może spotkać NORMALNĄ kobietę

Ja na dziecko zdecydowałam się późno, bo urodziłam dziecko w wieku 35 lat. Było to dziecko chciane i oczekiwane. Spełniłam się zawodowo, znalazłam dobrego męża, odłożyłam kasę i w końcu pomyślałam o dziecku. Dziecko to sama radość.

nie uwazam że jest to głupie pytanie ... moze inaczej trzeba było by je sformułowac ale czasami tak jest że chcemy słodkiego bobasa a rodzi sie diabełek przy którym wogóle nie ma czasu odetchnąc i wtedy takie negatywne uczucia sa normalne szytscy mówia o tym ze dziecko to wielki skarb zgadzam sie z tym ale tez trzeba umiec sie przyznac że ma sie kogos dośc bo i tak bywa

odsylam do artykulu macierzynstwo w oczach wokalistki o.n.a choc wydaje mi sie ze ten tekst to tak troche pod publike, ja bym bardzo chciala i sie cieszyla.

Zaszłam w ciąże zupełnie nie planowaną w pierwszej chwili wystraszyłam sie bo to jeszcze nie ten czas i w ogóle tyle jeszcze rzeczy do zrobienia .... poroniłam w 11 tygodniu... to było miesiac temu i nie moge sobie z tym poradzić bo gdzies w głębi serca czuję że to kara za te wątpliwości ... Chciałabym cofnąć czas:(

nie lubię dzieci:( nie będę kłamac ze jestem szczęśliwa

dziecko jest najwazniejsze, nie wyobrażam sobie bez niego życia, jest częścią mnie i czasem jak nie chce mi się żyć to właśnie ono trzyma mnie przy życiu?

Olinka nie masz o co się obwiniac. Moja koleżanka już od początku ciązy mówiła do swojego brzuszka, czytała mu bajki. Dbała o siebie , rzuciła palenie, taka była szczęśliwa, a i tak poroniła. To co się Tobie przytrafiło nie jest żadną karą.