Nie mogę się pozbierać.

Trzy lata temu w wypadku samochodowym zginęła moja żona i mój 4 letni synek. Nie ma dnia abym o nich nie myślał. Jestem silnym mężczyzną ale nie mogę się pozbierać. Jak tu dalej żyć?

Stary nawet nie wiem jak tu ci napisać tego bólu nikt nie zrozumie...Pamietaj jedno oni gdzieś tam są i patrzą na ciebei zawsze beda przy Tobie....Ktoś miał inne plany wobec nich..a jeśli chodzi o Ciebei trzymaj się mocno oni napewno patrzą z dumą jak sobie radzisz,dasz rade.....musisz w to wierzyć nie jesteś sam masz koło siebie napewno ich..Dasz radeee!!!!!!

juz pisałeś, po co zakładasz nowy topik?

zakłada bo szuka odpwoiedzi tragedia jest wielka,ja mysalem ze mialem wielka a ten chop tu cierpi zwyczajnie

ten chłop zwyczajnie ściemnia.

mysle, ze oni zawsze beda obok Ciebie, moze w innej postaci-promieniu slonca, czyims usmiechu..na pewno czekaja na Ciebie, lecz Ty musisz przejsc swoja sciezke zyciowa- nie smuc sie, miej nadzieje ze spotkasz sie z nimi ponownie..kiedys..tymczasem pozostaje Ci subtelny kontakt duchowy..oni na pewno chca twego szczescia..pokaz im co umiesz..

bardzo.nie wyobrażam sobie,aby mojemu synkowi mogło coś się stać.

Bardzo mi przykro! Naucz sie zyc z tą swiadomoscią,ze Twoje zycie mimo,ze tego nie chciałes i do tej pory na pewno nie chcesz musiało sie zmienić. Wierze,ze jeszcze bedziesz szczesliwym, a w serduszku oni zawsze pozostaną. 3mam kciuki!! aha.. jak życ? Żyj tak jakby nic nie miało sensu, jakbys był najwazniejszym człowiekiem, idź do pracy z mysla,ze nie potrzebujesz pracowac, rob to wszystko od nowa.. z wiekszym zapałem, bez przymusu. Rob jakby to była przyjemnosc,a nie koniecznosc. Jesli czujesz sie na siłach wybierz sie do jakiegos klubu, na rower, na impreze ze znajomymi, do rodzinki.. cokolwiek! Bylebys nie miał czasu dla samego siebie!

Jestem po raz pierwszy na kafeteri i nigdy wcześniej mnie tu nie było. Jestem lekarzem i często mam do czynienia ze śmiercią tylko, że z cudzą a to kolosalna różnica.

na pewno niczego nie zmienisz- a rozmyslanie wciaz i na nowo nic nie pomoze..oni na pewno nie byliby szczesliwi widzac Cie w tym stanie..juz nie da sie nic zrobic, czasu nie cofniesz..czerp z zycia to co najlepsze, skup sie na swych zamilowaniach, pasji..zamknij ten etap rozmyslania..przeciez i tak masz ich w swoim sercu..to wystarczy.

Do Last day - Kafeterii czy Kafeteri Panie lekarzu ? Jakos mi to na podpuche wyglada...