czy ktos z Was czuje,że rozpada mu się związe?

Bo u mnie jest coraz gorzej :( jesteśmy za sobą ponad dwa lata,ale już nic nie jest tak jak kiedyś.... Bardzo mi ciężko :( Bo po prostu nie wyobrażam sobie życia bez niego... To jest pierwszy mężczyna, którego tak pokochałam.... Miałam nadzieję,że on będzie tym ostatnim w moim życiu... :( Czy ktoś jest w podobnej sytuacji i nie wie jak sobie poradzić?? :(

Ja czuję, że chyli się ku końcowi... Ale: wyobrażam sobie życie bez niego, to nie jest mój pierwszy facet (pod różnymi względami ;) ), wiem, co mam robić ze swoim życiem, tylko... okropnie mi żal. Zwłaszcza, że człowiek wartościowy. A boli tym bardziej, że to mój kolejny niewypał uczuciowy.

No to mój pierwszy facet ogólnie też nie jest.... Jest pierwszy pod tym względem,że jego pierwszego tak mocno pokochałam. Wiem,że jest bardzo duzą częścia mojego życia i nie wiem, jak miałabym sie z tym pogodzić,że to koniec :(

Będzie na pewno trudno, ale dasz radę. Chyba, że nie chcesz zakończyć tego związku.

Ja miałam taki kryzys kiedy mąż po trzech miesiącach nieobecności wrócił do domu. Dla jasności dodam, że był wdelegacji za granicą. Nie mogliśmy po tym rozstaniu dojść do porozumienia.

Kama..a może to przejściowy kryzys tylko? Ja jestem z moim facetem już ładnych parę lat i były takie momenty że myslalam że wszystko miedzy nami sie wypala, a póżniej uczucia jakoś wracały na nowo.. Proponuje wyjechać gdzieś razem, nawet na weekend, spędzic czas tylko we dwoje..no chyba że przestaliscie się darzyć uczuciem..na to nie ma rady,jednak na "odgonienie" rutyny zawsze są sposoby

ja nie chcę i może to mój błąd... Bo widzę po sobie,że chyba za dużo z siebie daję. Dla niego bylam gotowa na każde wyrzeczenie i nie wiem, czy to słuszny krok.... Od razu chce mi się płakać, jak tylko pomyślę,że miałabym zostć bez niego... widywać go na ulicy, nie móc się do niego przytulić, pocalować, powiedzieć kocham...

kama jestem w podobnej sytuajci tylko ze ja juz z nim nie jestem i nie wiem jak sobie mam poradzic, on byl dla mnie wszystkim a ja dla niego widocznie malo wartosciowa osoba w jego zyciu......:(

ja nie chcę się rozstać, jestem taka jak zawsze, tylko to on już nie potrafi być taki, jak kiedyś.... Ja nie wymagm dużo, po prostu potrzebuję miłości, tylko miłości, lub w tym przypadku chyba to jest aż miłości.... Mówi,ze mnie kocha, ale nie próbuje wszystkiego naprawić, a gdyby tylko chcial, to jeszcze moze wszystko dałoby sie uratować

sokszok-> bardzo mi przykro :( tym bardziej,że czuję,że moje rozstnie z moim najukochanszym Skarbem też nadchodzi wielkimi krokami i nie wiem, jak dam radę :(