CZY LEPIEJ KOGOś STRACIC CZY NIE MIEC KOGO TRACIC???

i najgorsze wspomnienia złe i samotność zła...tylko z najgorszych wspomnień można się wyleczyć samemu, a z samotności za cholerę samej Ci się to nie uda ...

mozna sie wyleczyc ze zlych wspomnien samemu?? nie sadze...;/

można, zastępując je miłymi wspomnieniami :) niekoniecznie nowymi...

chyba,ze ktos takowych nie posiada... nie mowie tu o pierwszej komunii etc...

każdy posiada miłe wspomnienia, ja mam ich masę...tylko czasem nie przykładamy do nich wagi, niestety najczęściej miło wspominamy to co już się skończyło i czego już nie możemy mieć...ja np bardzo miło wspominam moją klasę ze szkoły średniej, świetna, zgrana, szalona...ale już ich wszytskich mieć nie będę na codzień

IVVKA,ale cos jesli takie wspomnienia typu szkola itd nie sa w stanie zrekompensowac straty basz samotnosci??

to są dwa wyjścia, albo się zamknąć w czterech ścianach i przecierpieć( ewentualnie zająć się pracą, nauką lub czymkolwiek innym co pochłania dużo czasu) albo wyjść do ludzi i nałapać tych wspomnień jak najwięcej...

lepiej jest nie miec kogo tracic :O

myslisz ze cokolwiek jest w stanie zrekompensowac strate kogos(fizyczna)?? Moim zdaniem nie...

ale fizyczną w sensie śmierć?

tak

na taką stratę lekarstwem jest tylko czas...ile tego czasu to zależy od nas samych i od tego kim była ta osoba...

PONAWIAM...:p

nie macie zdania?? nie wierze:(

UPUPUPUPUPUP

PODNOSZE,bo mi to pytanie nie daje spokoju...:/

Lepiej nie mieć kogo tracić.

Ja po glebszym zastanowieniu dochodze do wniosku ze trzeba robic wszystko zeby byc szczesliwym w zwiazku ...; D

mnie trapia ostatnio takie rozterki i raz mysle, że wolałabym juz nic nie miec niż mieć przez chwilę coś super a potem tylko wspomnienia, bo tak przynajmniej człowiek sobie spokojnie żyje. Z drugiej strony tak jak piszecie co nasze to nasze i fajnie, tylko, że po co mi cos na chwile co tylko "rozbudzi mój apetyt"?Dochodzę do wniosku, że mieć coś najlepszego przez chwile to tylko tortura dla psychiki.

jak widac ilu ludzi tyle zdan... ja na szczescie nigdy nie stanelam w obliczu straty fizycznej(smierci)kogos bliskiego,nie mowie o rodzinie ale o chlopaku... i mam nadzieje ze nigdy nie stane...

PODNOSZE...

moze ponowimy ten delikatnie \"filozoficzny\" topik? :P

nikogo .... nie tracisz.......

dla mnie samotnosc to cierpienie najwieksze jakiego do tej pory doswiadczylam...