operacja biodra...

Witam... mam 56 lat, od kilku lat mam kłopoty z chodzeniem. Wszystko przez ''zepsuty'' staw biodrowy. Wiem, ze czeka mnie opreracja, słyszałam ze poważna i niebezpieczna. Czy to prawda? Ktoś mi poiedział, że jeśli sztuczne biodro sie nie przyjmie, mogę skończyć na wozku inwalidzkim. Jak wygląda życie po operacji? Kilka pierwszych dni...Mogę normalnie się poruszac, chodzić do ubikacji, czy tylko leżeć? A co dalej? Ile muszę chodzić o kulach? Prosze o odpowiedzi osoby, które to przeżyły, to dla mnie bardzo wazne... prosze opisac różniez samopoczucie. Z góry bardzo dziękuje... pozdrawiam!

nikt nie odpwiada... to dla mnie naprawde wazne, no ale cóz

Ci udzielić informacji pełnej ale wydaje mi się ze coś takiego jak nie przyjecie zdarza się rzadko, a poruszac się raczej nie bedziesz mogła szybko, o kulach raczej tz długo pochodzisz. Twój wiek raczej nie sprzyja szybkiemu gojeniu się kosci, chyba ze masz to szczęście i nie masz osteoporozy. Czeka Cie na pewno rehabilitacja, która dopiero pomoze stanac na własne nogi, a leczenie i jego dlugość to indywidualna sprawa

www.resmedica.pl

Witaj, nie wiem czy byłaś już na tych stronach, jest na nich dużo przydatnych informacji...trzymaj sie, będzie dobrze!:) http://mielec.orto.biz/tohire.htm http://www.stryker.pl/index/st_pag_patients-home/st_pag_patients-hip/st_pag_patients-hip-after-your-operation.htm

hmm... dziekuje bardzo, jestescie kochane... a jesli mi sie kosci szybko nie zrosna, nie bede mogła wstawac przez kilka pierwszych dni? jak wogóle wyglada przebudzenie po operacji, ejscze nigdy nie miałam ''przyjemnosci'' w zadnej uczestniczyc

up...up...up... opowiedzcie ktoś jeszcze jak przeżył swoją operacje... były jakieś powikłania?

Moja babcia miała taką operacje, a jest dużo starsza, dobrze po 70. Z tego co widziałam, to w szpitalu takie operacje przeprowadza sie niemal hurtowo. Babcia powiedziala, ze gdyby wiedziala, ze tak bedzie (jest bardzo zadowolona) to by sie wczesniej zdecydowala, a tak tyle niepotrebnie cierpiala - bała sie tej operacji. Operacja byla w pod koniec stycznia. TEraz chodzi normalnie bez. kul. Kule uzywa sie dlugo nie dlatego ze boli ( na poczatku ), ale zeby odciązyc biodro. Babcia nieraz sie zapominala. Trzeba uważac,zeby sie nie przewrocic, bo biodro moze wypasc, nie mozna krzyzowac nog, zginac ich pod kątem wiekszym jak 90st ( w biodrze), rotowac ( czyli skręcać do srodka i na zewnątrz). Nauka chodzenia jest bardzo szybko po operacji, nie wiem dokladnie, ale chyba babcia uczyla sie chodzic na 3 dzien Jak bys miala jakies pytania to pisz.Pozdrawiam

mmmmmmm........... dzieki bardzo, włąsnie mam pytanko, co sie dzieje z człowiekiem w pierwszych kilku dniach. Jak np. bede sie czuc zmeczona, bede emic problemy zołądkowe, bede musiała zaczac tak szybko rehabilitacje? I jak jest z załatwianiem potrzeb fizjologicznych w najblizszym po operacji czasei?

Jesli chodzi o pierwsze dni to babcia była obolała - to chyba normalne. Najgorsze bylo dla niej spanie na wnak ( wczesniej spala na boku, a tutaj miala problemy z zasnięciem, więc radzę sie przyzwyczaić. Babcia nie miała zadnych problemów żoładkowych. Rehabilitacje trzeba szybko zacząc zeby nie porobiły sie zaniki w mięsniach i zeby nie dostac zapalenia płuc od leżenia. Zreszta teraz jest tak w szpitalach, ze szybko po operacji gonia do chodzenia. Ale oni muszą ci powiedziec jak wstawac i chodzic. Jesli chodzi o załatwianie to babcia była podłączona pod jakies odprowadzacze - nie wiem jak to się nazywa. W każdym razie nie wstawała, zeby sie załatwiac. Jesli chodzi o póxniejsze załatwianie to trzeba sobie kupić specjalną nakładkę do domu na sedes ( chodzi o to zeby nie zginac nogi w biodrze bardziej niż 90 stopni) - na pewno taka nakladka bedzie w szpitalu oraz pomyslec z podwyzszeniem łózka. Ale tego wszystkiego dokładnie dowiesz sie w szpitalu.

czyli prawde mowiac nie taki diabeł straszny jak go malują;)) pozdrawiam!