Na niczym mi nie zależy.

Miałam cięzkie dzieciństwo i młodość. Nie było łatwo ale jakoś dawałam sobie radę, choć wszystko dużo mnie kosztowało. Udało mi się; skończyłam studia, znalazłam pracę, wyszłam za mąż. A teraz na niczym mi nie zależy, wszystko jest mi obojętne. Nie mam juz energii. Mam poukładane życie, mam to czego chciałam a wciąż myśle o tamtych latach, nie daje mi to spokoju. Trudno mi normalnie funkcjonowac.

?

31

tez mialam takie dzieciństwo i mlodosc, tez mam tyle samo lat nie mam pracy, nawet to z czego zylam zawaliłam po tym, jak runelo mi przedsięwziecia, w ktore wlozylam kupę pieniędzy nie mam męża, ma wstręt do facetów dlaczego nic Cię nie cieszy? nie masz oparcia w mężu?

muszę iść, bo jednak tę pracę mam zamiar znalezc pa :)

Mam w mężu oparcie. Sama nie wiem dlaczego tak mi trudno.

pa powodzenia

ale będę tu zaglądać... powiem tak;wiesz,moze to jest stan obcy dla Ciebie ja się strasznie ostatnio stoczylam w swoim pojęciu - po tym jak zaryzykowalam i mi nie wyszla pewna rzecz a w domu mnie skarcono wpadlam w depresję - u mnei w domu nikt nikogo nie wspiera, wiecznie mnie ktoś krytykuje siostra mi powiedziala, ze wpędzam ja w poczucie winy (bo ze mna prawie nie rozmawiala odkad ma męża) nie chcę być cyniczna, ale marzę o zerwaniu z nimi kontaktow http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3295350 to tez mój topik zajrzę tu pewnei a jak nie tzn.ze próbuję zyc zyciem realnym a nie netem

dzięki, że się odezwałaś. Przynajmniej wiem, że inni też są ciężko doświadczani przez los i jakoś sie trzymają. Ja nie zawsze radzę sobie z przeszłością. Jest we mnie dużo złości, dlaczego właśnie mnie spotkały pewne rzeczy. Nie potrafię zapomnieć, chodź bardzo się staram. Na co dzień pracuje , spotykam sie z ludźmi, rozmawiam. Ale czasami, coś mnie dopada i jest mi tak źle. Nie obnosze sie z tym, udaje, że wszystko jest ok ale tak nie jest.