boje się, ze się staczam na dno

A masz jakieś uzasadnione przyczyny aby tak twierdzić?

nie mam pracy, siedzę na glowie rodziny

juz widze ze sa przyczyny.....no ale teraz nic nie poradzisz, trzeba bylo myslec wczesniej

wyrzucono mnie, wszystko mi rypsnęło...wogóle jestem w takcie terapii, bo wyplynęły problemy rodzinne, ktore tak naprawdę lezą u podstaw tej sytuacji a ja nie bylam świadoma tego, ze nie w 100%ode mnie zalezy to co robię siedzialo to we mnie a w pewnej chwili wybuchlo i wszystko na raz runęło -moglam jeszcze zostac sama w ciąży, ale na szczęście tu pomyslalam wczesniej zanim uleglam

w dodatku jestem osobą z ulicy dla kazdego pracodawcy - dzialalam w wąskiej branzy, nie mam kontaktów, duzo czasu poswiecialm na zdobywanie uprawnień, dyplomów

a powyższy mail....

seeba---> ja na tym dnie odpoczywalam, bo bylam w kompletnej depresji i to wiesz kiedy? zaczęło się w chwili gdy poznałam smak normlanosci - to mnei podcięło, wg zasady "szczęśliwi czasu nie liczą" nie umialam wrocic do kieratu a teraz walę kierat, nie dam się drugi raz ubrać w chomąto

A może zechcesz wyrazić się bardziej zrozumiale:O?