Spotykam się z żonatym mężczyzną i kocham go!

Spotykam się z nim i sypiamy. Wiem że nie będziemy razem, bo on ma dzieci i będzie mu ciężko zrezygnować z żony. Ale bardzo tego chce i to robie. Może to złe, ale oboje z nim tego potrzebujemy. Jestem od niego o 11 lat młodsza, ale jestem z nim bardzo szczęśliwa. Mam swoje życie a on swoje i widujemy sie przeważnie 2 razy w tygodniu. Bardzo mi ten układ odpowiada. Nie jestem ograniczana, żyje tak jak chce i do tego mam wspaniałego kochanka. Nie potrafie z tego zrezygnować i wiem że jakby on ze mnie zrezygnował to szukałabym sobie znowu żonatego faceta żeby nie komplikować sobie życia. Jestem kobietą niezależna i cennie to sobie. Nie potrafilabym z byt wiele czasu poświęcać z jednym facetem. To by mnie męczyło, dlatego odpowiadają mi takie związki. Czy to jest normalne?