Przeraża mnie upływ czasu - chyba wpadam w paranoję...

Mam 32 lata, męża, dziecko. Teoretycznie wszystko ok, wszyscy zdrowi (odpukać) . Jednak mam wrażenie, ze czas pędzi coraz szybciej - rozmyslam o tym dzień w dzień - sa to myśli wręcz obsesyjne. Kurczę, dlaczego??? Myslę o tym, ze dziecko wyfrunie z gniazda, że tylko 8 lat pozostało mi do 40-tki (dla mnie to definitywny koniec młodości), że będę miała zmarszczki i moga pojawić się problemy zdrowotne...... i tysiace, tysiace takich myśli. Przez nie nie potrafię cieszyć się chwila obecna, studiami, które niedawno rozpoczęłam i które uwielbiam... Może ktoś przeszedł przez taki okres i umie mi pomóc? Chcę znowu cieszyć się życiem i tym co mam! Pozdrawiam

też jestem ciekawa co studiujesz? A pracujesz?

zaczynasz sie starzec odkad masz dziecko. Bo na nim widzisz uciekajacy czas....

Studiuję socjologię dla przyjemnosci, pracuję zawodowo. Myslę, że gdybym nie miała dziecka, przeżywałabym ten upływajacy czas ze zdwojona siła... Naprawdę jestem już zmęczona tym, ze co wieczór rozmyślam nad tym, że kolejny dzień minał w zastraszajacym tempie....

jesteś jeszcze zupełnie młoda! ciesz się zyciem!!!!!

przeraża upływający czas ale dlatego może że nie mam jeszcze dziecka i boje sie że nie zdążę. Ale ogólnie panuje nad tym.

rodzinę, a ja jestem sama, w obcym mieście, nie mam NIc - ani mieszkania, ani znikad pomocy, tylko praca i praca, nawet nie mam gdzie i kiedy pozać faceta... :( a też juz jestem po 30-tce....... Wiecznie mam dola....

nie martw się:) mnie też czasem przeraża upływ czasu,ale najlepiej jest spróbowac się z tym pogodzić....jak takie myśli Cię nachdzą-spróbuj pomyśleć o czymś przyjemniejszym,o Dziecku itd....nie jest tak znowu żle.no i zawsze 32 to nie 52,no nie?

Ja rownież czesto o tym mysle i chyba zbyt czesto Zastanawiam sie nad moja sytuacja,czy jeszcze moge cos zmienic,czy jestem szczesliwa,czy jeszcze podobam sie facetom,itd...Ale ja mam 35

?