Szkolne miłości - na całe życie?

Tak się zastanawiam, czy są wśród Was osoby, które swojego partnera poznały w czasach szkolnych (liceum? studia? może wczesniej ;) ?)i to uczucie przetrwało do dziś :)?

Ja poznałam swojego chłopaka w 2 klasie gimnazjum i jak narazie jestesmy nadal razem (a to już będzie prawie 5lat) :)

Poznałam go kiedy miałam 14 lat a on 15. Najpierw zerkaliśmy na siebie ukradkiem na przerwach a potem spotkalismy sie na imprezie u koleżanki i nawiązalismy bliższą znajomość.... To było 23 lata temu. Do dziś jesteśmy razem :)

i macie jakieś konkretne plany na przyszłość?

lceum Mielismy po 17 lat. Dziś jesteśmy 10 lat po ślubie :-)

no jasne --> zazdroszczę i gratuluje :) to musi być naprawdę świetna sprawa i prawdziwa miłość ...ehh:)

Poznałam męza w szkole sredniej , w ostatniej klasie ( razem w tej samej ) zaczelismy ze sobą chodzic i we wrzesniu stukneło nam 18 latek wspolnego -szczesliwego pozycia ;)

up

męza w liceum :) juz jestesmy ze sobą 6 lat

w tej samej sytuacji co wy ale cos podobnego przezylam mozna powiedziec :) Otoz w pierwszej klasie liceum zaczelam chodzic z kolega z klasy,bylismy razem prawie pol roku no i za jakis czas znowu zaczelismy ale nic z tego nie wyszlo.Do dzisiaj ze soba rozmawiamy itd chociaz nadal czuje cos do niego i wydaje mi sie ze tez nie jestem mu obojetna,zreszta to nie ma sensu.A co do tematu to raz byla mowa o tym w "Rozmowy w toku" ale nie co inaczej.Otoz bylo tak ze po paru latach dopiero sie spotkali i byli razem,nie ogladalam tego tylko slyszalam od kumpeli o tym takze moglam cos namieszac ;)

odswiezam :)

Taaa, ja poznałam swojego w podstawówce.......... a teraz jestesmy mężusiem i zoną. Pierwszej miłości nigdy sie nie zapomina.

My też znalismy sie od podstawówki, kiedy ja miałam jakieś 12, on 13 lat ;) Ale wtedy zupełnie mi się nie podobał, \"chodził\" z moją koleżanką z ławki :D Później spotykaliśmy się na imprezach u wspólnych znajomych (to już w liceum), aż w końcu od jednej z takich imprez zaczęliśmy się umawiać ;) Właściwie to mogę powiedzieć, że odbiłam faceta kolezance :) No i w ten oto sposób jesteśmy małżeństwem od 3-ch miesięcy i kochamy sie piękną, szaloną miłością :D

Hm czyli to jest mozliwe zeby od liceum życ z Tym Kims do końca? Ślub...i te sprawy.. My poznaliśmy sie jak mieliśmy po 16 lat, w liceum. Teraz mija 3.5 roku. To jeszcze nie tak wiele, ale.. To moj pierwszy chlopak i ja jestem pierwszą dziewczyną. Zapowiada sie dobrze. Sam planuje ślub, zareczyny.. Marzy o rodzinie i domu. Za rok mamy mieszkac razem, bo wyjezdzamy do innego miasta. Wierzycie w takie cos/ Ze chlopak w wieku 20 lat moze tak myslec/ Byuc taki dojrzaly? ja mu wierze.. ale spotkalam sie z wieloma opiniami ze takie cos zwykle nie wytrzymuje dlugo.. Wkoncu dochodiz do rozstania.

a się rozstałam z facetem, z którym byłam od IKI klasy liceum. Po 15 latach w końcu odwazyliśmy się stweirdzić, że ni więcej dobrego razem nas nie czeka!!! z tego co widze dookoła te związki funkcjonuja często na zasadzie zasiedzenia, ze przyzwyczajenia, ze strachu, że nic lepszego nam sie nie przytrafi. A nam - obydwojgu - prytrafiło się!!! :) ja wychodze niedługo za mąż za fantastycznego człowieka, a mój były tez jest szczęsliwie zakochany.. Pierwszej miłości sie nie zapomina, fakt, ale tylko dlatego, że jest pierwsza, a nie największa :)

my chodzilismy do jednej klasy technikum,ja mialam lat 16 a on 17(rok w tyl) i zalozyl sie o mnie z kolega i wygral dzieki Bogu.teraz jestesmy ze soba 4 lata i jest wszystko ok.

W mojej klasie w liceum nie zawiązała się żadna para. Owszem, kilka osób podkochiwało się w koledze albo koleżance z klasy, ale były to nieodwzajemnione uczucia. Ja byłem jedną z tych osób. Jednak po maturze gdy byłem na I roku studiów poczułem miętę do innej koleżanki z liceum-z wzajemnością. W ostatniej jednak chwili wycofałem się. Powód był dziwaczny, wręcz irracjonalny. Po prostu stchórzyłem. Chodziło o to, że ona miała już wcześniej chłopaka i była obeznana w sprawach intymnych. Ja natomiast nawet nie całowałem się z dziewczyną. Obawiałem się kompromitacji w sytuacji gdybyśmy mieli się pocałować, a taka sytuacja mogła mieć miejsce w każdej chwili. Już na jednej z imprez podczas tańca ona się do mnie tak mocno przytuliła-przylgnęła, że było wiadomo, że oczekiwała na to abyśmy poszli gdzieś w ustronne miejsce. Udawałem, że nie wiedziałem o co chodzi. Straciłem ją na własne życzenie. Zapoznałem ją potem z moim kumplem. Zostali parą. Potem ona z nim zerwała dla innego faceta. Jakiś czas żałowałem tego, że nie zostaliśmy parą, ale z perspektywy czasu tego nie żałuję gdyż gdybym był na miejscu mojego kumpla ona by ze mną też zerwała dla swojego obecnego partnera.