Kocham mlodszego

witam wszystkich...mam 35 lat on 29 znamy sie od ponad roku i strasznie sie kochamy nie potrafie zyc bez niego juz ...ciagle mysle o nim jest nam tak dobrze razem smiejemy sie z tego samego itd..ale ja mam meaz od 14 tak i dziecko do meza nigdy nie czulam tego co do Niego!nie wiem co mam zrobic maz niczego sie nie domysla chce mu wsszystko powiedziec ale boje sie jak zareaguje i ze go skrzywdze.prosze o porade.

ja ma tak samo - mlodszy o 5 lat kocham i tyle z tego mam meza i dzieci

i co myslisz dalej z tym zrobic?

bo ja juz odchodze od zmysłow i tak sie strasznie boje

jest mi dobrze mąz nie zadej pytan - bo ma swoj komputer i telewizor ja jestem szczesliwa nie wiem jak dlugo jeszcze o bedzie trwało

współczuje, wiem co czujesz bo mam podobnie, tylko kocham starszego...ale podobna sytuacja i widze jak mnie to pomalu zabija, nigdzy nie czulam czego tak mocno

Ja też kocham ponad życie :) młodszego o 5 lat od siebie faceta. Ale nie jestem mężatką, więc odpada drugi problem o którym piszecie ...

do szafirowe Oczy - ciesz sie swoim szczesciem, bo my chyba nie mozemy..

napewno kochamy inaczej a dlatego ze to milosc zakazana mi tez wydaje sie ze kocham mocniej, inaczej przyłapuje sie na tym ze ciagle ON jest we mnie czy jestem w sklepie, w pracy, czy kocham sie z meżem najgorsze jest to z nie czuje skruchy wobec męża jestem dla niego niezauważalna, jakbym miala czapke niewitke a ON jest czuly, namietny, zauważa nowa fryzurę, makijaż, rozpoznaje humory a sex traktuje jak mistykę kocham go.............................

ja tez nie czuje skruchy, czasami tylko czuje sie jakbym tamtego zdradzala jak robie cos w domu...jak smieje sie z mezem to wtedy mam wyrzuty sumienia.

a wiecie ze to jest okrutne to co my robimy?

okrutne, ja wiem ale nie moge sie z tego wycofac, to jest silniejsze...

a ja jestem dopiero na zakrecie ... roznica wieku 11 lat BA! i oczywiscie jestem mezatka

kochana na pocieszenie u mnie jest 18 lat roznicy!!

tylko ze ja jestem mlodsza, ale nie widze roznicy wszystkie jestesmy w beznadziejnej sytuacji....

jego rodzice sa moimi i meza przyjaciolmi a on jest ojcem chrzestnym naszej coreczki :))) - jak sie to napisze to to jeszcze gorzej wyglada :(

nie fajna sytuacja...ale na pocieszenie to Cie rozumiem, i wspolczuje. wiem jak jest Ci ciezko

wiem Musztarda i dlatego ciagle jeszcze sie zastanawiam ... nic sie jeszcze takiego nie stalo zebym nie mogla odwrocic sie i zyc jakbym nic nie czula - tylko wlasnie jak to zrobic

tez tak sobie tlumacze ze nic sie jeszcze nie stalo, ale jakbym tylko chciala sie z nim przespac to byloby latwiej...a ja chce z nim byc, rozmawiac..zdrada psychiczna jest chyba gorsza niz fizyczna

nie da sie tak,kobiety,nie da sie zapomniec i zyc jakby sie nic nie stalo zawsze bedzie ciùos stalo mniedzy wami i mezami

musztarda jest znajoma z tego ze wszedzie sie wcika i krytykuje ale ma twoje zdnie musztardo gdzies mój maz to fleja jak go zdradzam to mam satysfakcje zasłuzył sobie latami olewania mnie i moich potrzeb a z kochankiem jest mi bosko

cos stalo

powiedzcie czy lepiej zeby dziecko roslo w takim zaklamaniu...to kiedys i tak sie na nim odbije,dzieci sa madrzejsze niz nam sie wydaje i wszystko wiedza

moj maz jest jakis kompletnie nieobecny, nie zauwaza moich potrzeb, wogole nie mamy SEXSU, czasem czuje sie takbym zabijala powoli swoje wlasne libido, straszne to jest... gdzies sie pogubilismy w tym zyciu naszym, malo rozmawiamy a jak juz rozmawiamy to wlasciwie nie dochodzimy do zadnych wnioskow czy rozwiazan... a tamten zaprzata mi caa moja glowe :( , jak ja mam zatrzymac to wszystko?

a myslisz ze lepiej jak dziecko widzi jak olewacie sie wzajemnie????????????????????????????????

popieram was dziewczyny ja starciłam męza juz dawno - jestm niezauważalna jeszcze niedawno mi na tym zalezało aby widział mnie teraz............................ mam to gdzies

ciezko jest doradzic, osobiscie uwazam ze zycie w zaklamaniu nikomu nie wychodzi na dobre, ani nam ani naszym dzieciom..one przeciez czuja ze jest cos nie tak, i pewnie wola miec szczesliwa usmiechnieta mamusie a nie wiecznie smutna i zamyslona. ale z drugiej strony to jest takie cholernie ciezkie, sama nie potrafie odejsc od meza

wiesz Musztarda ten moj wybor to jest wlasciwie momiedzy JA a moje dziecko a nie pomiedzy tymi dwoma panami - moje potzreby a potrzeby mojego malenstwa... tyle ze wyrastanie w domu gdzie rodzice kloca sie czesto i nie ma miedzy nimi zrozumienia tez nie jest najlepszym rozwiazaniem - nie wiem czy mam o tym dalej pisac bo troche zmieniam topic tego forum?

a ja zaczynam myslec zeby mojego meza zostawic bo i tak dlugo juz z nim nie wytrzymam,pije awantury robi przepuszcza kase i co to za zwiazek!

nie mam gwarancji ze bede szczesliwa w innym zwiazku, z kims innym .. wiem ze teraz jestem nieszczesliwa i to jest takie naturalne ze szuka sie szczescia. wiem ze jestem mama. i jestem najlepsza mama jaka moge byc. ale czuje ogromna pustke w moim zyciu tez dlatego zastanawiam sie czy ja starac sie ja wypelnic czy moge wlasciwie z nia zyc