Kocham mlodszego

ja odeszłabym dawno od męża ale.................................. nie ma odwagi jest mi po prostu wygodnie gdyby mnie zapytał wprost - to powiedziałabym mu prawde bo szkoda mi jest go tak oszukiwac - choc wiem ze on sie nawet nie domysla - bo ja juz go wogóle nie obchodze oprócz obiadu nic nas nie łaczy - choc i ten ostatnio jemy oddzielnie

z drugiej strony jestem tak zafascynowana tym drugim że odganiam od siebie mysli zwiazane z mężem a dzieci..................................... mysle ze wola miec szczesliwych rodziców niz obcych wobec siebie "znajomych"

tak te powiazania - chyba by mnie ukamieniowano! Chrzestny jest taki ze powala z nog kobiety starsze mlodsze i kazde - moja mama rowniez byla pod wrazeniem - i to ze jest cholernie przystojny napewno bardzo mu w tym pomaga ale jego zachowanie i szacunek i wogole sam sposob bycia ... to sie juz tak zadko spotyka. jak z nim rozmawiam to go cholne cala soba ... I oczywiscie uwielbia moje dziecko...

prosze mi podac sposob na zamrorzenie sie

ja tez tyak mysle,wazne jest takze nasze zycie,jestesmy mamami,co z tego...dzieci kiedys podrosna,a my???zostaniemy same z naszym niedosytem

i z zobojętniałym mężem

nie wiem czy bylabym tak silna zeby miec kochanka i ciagle akceptowac to co mam w domu

wiesz jak urodzila sie nasza coreczka to moja mama do nas przyjechala i z nami mieszkala i widziala to wszysto i wlasciwie ona pierwsza powoiedziala ze jak moj maz sie nie zmieni to istnieje niebezpieczenstwo ze znajde sobie kogos innego kto bardziej dba i interesuje sie i jest ze mna, nie myslala chyba tylko jak szybko ktos taki moze sie pojawic w moim zyciu - my juz od dawna nie jemy wspolnie obiadow, nie kladziemy sie razem i razem nie wstajemy, czasem nawet niedziele spedzamy osobno

dziewczyny dziekuje za rozmowe i zrozumienie,niedlugo znowu tu zajrze, pisze z drugiego konca swiata i u mnie jest juz 22.30 i jestem padnieta. powodzenia i sily

Oj trzeba nam siły !coc ja mam juz jej coraz mniej..ciagle mysle o nim i czekam tylko jak wroci z pracy zadzwoni i sie znow spotkamy...pocieszy jak mam zły dzien powie cos miłego i jak zawsze pewnie sie bedziemy smiac z mało istotnych rzeczy...tak Bardzo Go kocham jest czescia mnie ostatnio o niczy nie mowi tylko o dziecku ...ale ja sie tak boje..ale juz wyobrazam sobie tego naszego brzdaca..czasami jak patrze na Niego to sobie wyobrazam ta mała kruszynke

SzafiroweOczy - a ile Ty masz lat i skad jestes? :)

jeszcze nie poruszylam jednego wtku...jestem strasznie zazdrosna o Niego i tak naprawde nie ufam mu do konca

moją historię. Miałam takiego meża jaki Wy. Nie dbał o mnie i dziecko. W naszym mieszkaniu robił tylko za wypełnienie fotela. Walczyłam o to małżeństwo 8 lat,rozmawiałam,tłumaczyłam,robiłam awantury. Potem znudziła mi się ta walka z wiatrakami.Przez kolejne 4 żyliśmy zupełnie osobno pod jednym dachem,chyba tylko ze względu na syna. I wtedy zakochałam się w facecie cztery lata młodszym ode mnie.Było mi z nim tak cudownie jak nigdy z mężem.Był wrażliwy, opiekuńczy,czułam,że dba o mnie i moje dziecko, którego nawet nie znał.Nie wiedziałam,czy ułożę sobie z nim życie,ale wiedziałam już jedno- że na pewno nie ułożę go sobie z moim mężem.Rozwiodłam się z nim.Zamieszkałam z synem osobno.Potem dowiedziałam się,że jego rodzina nigdy by takiego związku nie zaakceptowała,że nie ma dla nas wspólnej przyszłości i jedyne co możemy sobie dać,to cudowny seks.Zgodziłam się na to,tak jak zgodziłabym się na wszystko,co tylko zechciałby mi dać.Nie umiałam bez niego żyć. A teraz muszę. Już od roku jestem sama. I gdybym mogła cofnąć czas,wiedząc to, co wiem teraz, zrobiłabym ...dokładnie to samo. Nie ma sensu dziewczyny,żyć w związkach,które Was męczą,które Wam nic nie dają,w których nieszczęśliwe będziecie Wy i Wasze dzieci. Jestem sama i jestem bardzo szczęśliwa, a mój synek razem ze mną. Z ojcem ma teraz lepszy i częstszy kontakt,niż wtedy gdy mieszkaliśmy razem.Po tamtym zostało wspomnienie.Ale moje szczęście trwa.

Choć będąc na Twoim miejscu drama queen pewnie bym stchórzyła. I ngdy nie odważyła się zrobić tego ,co zrobiłam

drogie panie....czytam Wasze wypowiedzi i nasuwa mi sie jeden wniosek.....nie ma czasami cudownego rozwiązania.....pozostanie w nic nie wnoszącym związku jest złe, oddanie się pokusie i bycie z kimś innym też nie gwarantuje szczęścia....ponieważ może sie okazać że to tylko chwilowe zauroczenie.....odrzucenie tej pokusy sprawi że każdy sms czy telefon będzie przyprawiał Was o drżenie serca..... A ta niepewność......czy dokonałyście w życiu właściwego wyboru......towarzyszyć Wam będzie bardzo długo. Przykro mi że nie mogę Was poprostu pocieszyć.....bo ciągle się zastanawiam czy dokonalam właściwego wyboru.....żal mi tego z czego zrezygnowałam. Pozostaje mi tylko życzyc......wyboru którego nigdy nie bedziecie żałowac.

czasem myślę,że najpiękniejsze są te niespełnione miłości.Przynajmniej można o niej marzyć. Gorzej gdy się spełnia i odziera nas z tych marzeń...

TAK BARDZO GO KOCHAM!!!chyba naprawde ze mna nie dobrze

i jest zadrosna ze ja pierdole . Syn nawet stracil matke chestna nawet ....

zazdrosc zabija wszystko ..

a jaka ja jestem zazdrosna ..szkoda mowic!ale nie ma milosci bez zazdrosci!ja tak uwazam a jak Wy myslicie?!

Zazdrosc to okropna rzecz...doszlo do tego ze sprawdzam mu telefon

Prosze napiszcie cos,,,czy wy nie jestescie zazdrosni???

u mnie jest 9lat roznicy, na szczescie jestesmy wolni, ale troche sie boje co bedzie pozniej bo on jest b.mlody