Co myślicie o eutanazji dokonywanej na dzieciach??

Kres ich męki czy bestialstwo?? http://wiadomosci.onet.pl/1371031,242,kioskart.html

trudno się ustosunkować...nie mam dzieci, może gdybym miała byłoby mi łatwiej...

Ja myśle, że raczej powinno się im pozwolic dorosnąć i zdecydować. Przeciez zawsze mozna oddac dziecko do adpocji, nawet takie z upośledzeniem. Na litość Boską, przeciez to nie zabawki, już Hitler proponował eksterminację "nieudanych" ludzi - czemu to oburza, a eutanazja na noworodkach - aktywna dodam, jest rozważana ? :-0

Dylemat rodziców majacych bardzo chore , kalekie dziecko zrozumieja tylko ci , którzy sami maja takiego czlowieka w rodzinie. Mimo wszystko jestem przeciwna.

a ja jestem za, oczywiście w przypadkach b. ciężkich, beznadziejnych

Ewa - ale za aktywną ?

tak jeśli są takie przypadki, jak opisywany w linku, że kazdy dzień życia dziecka wiąże się z bólem, cierpieniem tego dziecka i pośrednio jego rodziców, to tak - jestem za

czym innym jest odłączenie od aparatury podtrzymujacej zycie- jestem za. Ale zabicie dziecka , które nie odpowiada standardom , bo nie chodzi , nie widzi , nie słyszy? Cóz to za argument! Kwestia osób cierpiacych ból fizyczny nie do łagodzenia - jak napisałąm , te zrozumie tylko ktos , kto to przezywa.Ja nie podjęłabym takiej decyzji.Dla mnie to morderstwo.

nie chodzi o standart wyglądu dziecka - chodzi o bezustanne życie w cierpieniu bez nadziei na polepszenie tego stanu

mysle ze slepota czy trudnosci ruchowe nie kwalifikowalyby dziecka do eutanazji

Ewa- rozumiem ten argument , ale budzi to mój sprzeciw.Nie uwazam , ze człowiek ma praw odebrac zycie innemu człowiekowi.Jestem tez przeciwna aborcji i karze smierci.

Moja wypowiedź była odniesieniem do komentarzy , ale narastaja one w takim tempie , że nie mogę odnaleźc tamtej wypowiedzi:(

każdy ma swój pogląd w tej sprawie ja nie przekonam Ciebie, Arava, Ty nie przekonasz mnie :)

Mogę tylko pisac o tym , co myslę.Jak zachowałabym sie w takiej sytuacji- mam nadzieje , że nigdy sie nie przekonam.

Jestem przeciw, bo jestem wierząca. Mimo wszystko jak pomysle, że moje dziecko miałoby cierpieć tak jak chłopiec opisywany w artykule, a ja nie byłabym jakos blisko Boga, prawdopodobnie byłabym za -dlatego rozumiem oba stanowiska.