Do YOYO30

Kobieto, ja tez sie bałam!!!!!!!!!! To czesto normalne, zwlaszcza ze nie planowalas...... Ale pokochasz malenstwo, zobaczysz... MAsz wsparcie ze strony meża, mamy.... Nie mysl tylko o abrocji, blagam Cie... Moja kolezsanka usunela, jest wrakiem czlowieka - psychicznym....

nie myśle o aborcji ale o tym że je skrzywdzę, bo nie pokocham go.. i dzięki za miłe słowa :)

Wiesz jak bylo u mnie? Zaszlam w ciaze.... 4 tydzien, jedziemy pociagiem w gory... widze faceta z 4-latkiem, chlopiec bardzo absorbujacy, ojciec wciaz sie z nim bawi, cos mu opowiada itd... moj maz sie cieszy, mowi ze to fajnie miec dziecko... ja mysle sobie, ze wolnosc utracona.... 5 tydzien, w gorach, czuje sie fatalnie, coraz slabiej, coraz gorzej, mysle sobie, no tak, to dopiero poczatki ajuz takie samopoczucie...nastepnego dnia krosty na ciele, szok, strach, LEK O DZIECKO!!!!! zeby to tylko nie byla rozyczka!!!! To ospa....z jednej strony ulga, z drugiej strach, ze i tak zagrozi to ciazy, pojawiaja sie wyrzuty sumienia, ze na poczatku srednio sie z niej cieszylam.... 10 tydzien... wizyta u gina...potwierdza ciaze, pociesza, ze ospa nie musi wplynac na plod, skierowanie na usg... 12 tydzien, usg, strach, okropny, czy wszystko w porzadku.... Lekarz pokazuje bijace serduszko, ocena ciazy: wszystko idealnie! ULGA ogromna i wzruszenie - moje malenstwo jest takie silne i kochane, ze nawet zadnych mdlosci ani innych dolegliwosci ciazowych nie mam 30 tydzien, podczas kąpieli wyczuwam zgrubienie pod pacha... Znowu szok, STRACH, ale tym razem o dziecko, o jego przyszlosc, nie chce go zostawic!!! Wizyta u gina i usg - to tylko przyklejenie miesnia. Jestem zdrowa i silna i dostalam ogromny dar - bede mama!!!!!