nie umiem kochać, nie dla mnie normalny związek

proza życia mnie dobija nie znoszę czułości,romantyzmu,planowania,zwykłych normalnych sytuacji,nudy,stagnacji,kolacyjek przy świecach,delikatnego seksu,łażenia za rękę,to wszystko mnie tylko drażni i jak powiedzieć mojemu chłopakowi,że jednak nie wyjdę za niego za mąż,bo nie interesuje mnie spokojne,zwyczajne życie jak w serialu,z dużym domem,zabezpieczeniem finansowym,NUDA do wyrzygania

tez tak mozna..:-0

no tak,dla większości osób najważniejsze to mieć kogoś,trochę zarabiać,mieć związek rodem z topowego serialu,ja tak nie umiem i nie chcę

Ależ nikt Ci nie każe Czemu się tu wyżalasz, zamiast żyć po swojemu?

równie dobrze można zapytać o to autorów każdego wątku tutaj,miałam potrzebę artykulacji więc napisałam niech się niektórym nie wydaje,że stabilizacja to szczyt marzeń każdej kobiety

Każdemu może się wydawać, co się mu chce Każdy ma prawo do swojego zdania Jeden lubi stabilizację, inny woli latać i szukac wrażeń Może pozwól każdemu robić i myślec, co uważa za stosowne?

może pozwól mi wyrażać własne zdanie?następna nierozumna

To może nie pytaj się na forum, jak wyrażać własne zdanie chłopakowi ;)

zalozylam ten wątek,bo wiem,że nie tylko ja tak uważam młode osoby czerpią wzorce relacji z harlekinów i filmideł a potem się dziwią,że życie tak nie wygląda moje tak nigdy wyglądac nie będzie,nie dam sobie wpoić mdłych wzorców

no i super teraz tylko miej odwage powiedzieć o tym innym ;) i nie tu, na forum, bo tu jest dużo takich nietuzinkowych tylko w realu, np. swojemu chłopakowi to dopiero będzie sukces

właśnie nie widzę tu nietuzinkowych,raczej ludzie mają tu banalne problemiki,zdrady,rozstania,cierpienie,dramaty niedojrzałych osób zakładających rodzinę jako nastolatki etc.

fakt, zdrady i rozstania sa tu na porządku dziennym, ale nie tylko o tym się tu pisze zresztą, nie dziwne, że na temacie o uczuciach ludzie piszą o uczuciach poza tym... dramaty dotykają wszystkich, niezależnie od wieku i stopnia dojrzałości obyś się o tym jak najpóźniej przekonała

umiem sobie radzić z takimi sytuacjami-bo nie traktuję życia jako kopii filmowych scenariuszy,jestem realistką

to daj znać, jak już sobie poradzisz z ujawnieniem swojej filofozii zyciowej najbliższej zainteresowanej osobie - czyli narzeczonemu ;)

dobrze panno-niby-cyniczna zwyczajnie zabawne są tu niektóre wynurzenia pomocy,mąż mnie rzucił pomocy,mój chłopak patrzy na inną

to ja nie wiem po huj wiazalas sie wogole z tym czlowiekeim ;]

bo sprawiał wrażenie lekkoducha który na pewno nie wyjedzie z pomysłem zaręczyn

Trzymam za słowo, chociaż panną to ja już daaaawno nie jestem :)

no to gratuluję niektórzy odnajduja sie w stereotyopach

Uważasz, ze bycie mężatką to porażka życiowa? Zawsze mnie dziwiło, jak można myśleć tak stereotypowo....

nie porażka ale czemutak podkreślasz,że od dawna nie jesteś panną? ani to porażka,ani sukces

temu, ze mam pewnie z 10 lat więcej od Ciebie, i o te 10 lat doświadczeń, bycia panną, mężatką, rozwódką, konkubiną - więcej doświadczenia dlatego śmieszy mnie wtłaczanie kogoś w ramki stereotypowego traktowania, tak jak Ty to robisz mężatka - no to już przegrana, panna - to szalona, wolna te sprawy nie mają ze sobą nic wspólnego można być szaloną, zwiedzającą świat i poznającą ludzi mężatką, można być też nudną, zamkniętą na ludzi i świat panną ale, może jak jeszcze trochę pożyjesz, coś przeżyjesz, to też do tego dojdziesz

mam 27 lat panno mądralińska

noo to swietnie ze jestes taka wyzwolona...to mozesz wyznawaj jescze w tym wszystkim zasade ,,zyj i daj zyc innym,,twoj swiatopoglad to twoja sprawa w jakim celu piszesz to wszystko??zebys ktos ci przytaknal??wiesz niewiele jest osob myslacych tak jak ty....a jesli nawet sa to w pewnym momencie obudza sie z reka w nocniku kiedy stana sie zgrzybialymi kobietami bez kochajacej osoby u boku...jesli naprawde nie umiesz kochac to naprawde ci wspolczuje.....wiele tracisz... Ewa 33 zgadzam sie z Toba w calej rozciaglosci....

zastanów się tylko,ile z twoich marzeń to naprawdę twoje pragnienia,a ile w nich tego,co widziałaś w telewizji/książkach,co znasz z opowieści koleżanek

masz jakiś kompleks panny, że tak sie do mnie zwracasz, chociaż wiesz, że nią nie jestem? a co do wieku - niewiele się pomyliłam Ty masz 27, ja za kilka m-cy skończę 36 Nie będę już ciągnąć tej \"rozmowy\" bo widzę, ze niektórym nie jest łatwo wyjść poza stereotypowe myślenie, panno-bardzo-wyzwolona :)

nie interesuja mnie ksiazki tv ani opowiesci kolezanek..moje zycie to moja sprawa, wiem ze nie zawsze jest rozowo ale wiem ze tez ze latwiej sobie radzic z problemami we dwoje....nie zmienisz mojego myslenia nie mam ci czego zazdroscic moge ci tylko wspolczuc, ja umiem docenic szczescie jakie mam i przyjelam do siebie z pelna swiadomoscia ryzyko jakie jest wpisane w to szczescie...ale to nie powod aby z tego szczescia zrezygnowac,zycie to nie bajka i dobrze o tym wiem ale nie zrezygnuje z milosci nikt mnie do tego nie przekona:), opieram sie w zyciu na swoich doswiadczeniach a nie na podgladaniu zycia innych...doskonale znam swoje pragnienia umiem i bede kochac jesli tobie db ze swoim mysleniem to ok ale nie wmawiaj uproczywie innym ze twoja filozofia jest najlepsza...twoj cynizm jest zalosny....

uderz w stół... a ja i tak mam w nosie takie sztuczne szczęście

Tobie moze sztuczne a jakie wg ciebie jest prawdziwe??a ja sie ciesze ze nie jestem taka zgorzkniala baba jak ty:) doceniam to co mam i wierz czy nie dla mnie moje szczescie nie ma w sobie za grosz sztucznosci a tobie ciezko bedzie w zyciu.........to tyle co mialam do powiedzenia bo jestes w swoich postach tak zalosna ze az nudna...