maly problem klatkowy

kupilam mieszkanie i dzisiaj dalam plame po calosci wsrod nowych sąsiadów. Powiedzcie - taka sytuacja: ja stoje przed drzwiami w swoim nowym m i zamykam drzwi, wysiadaja sasiedzi z windy, [pierwszy raz ich widzialam], to kto waszym zdaniem mial powiedziec pierwszy dzien dobry?

No błagam cię, oczywiście Ty.

co za pytanie :-0 Ty!!!!!!!!!!!

kurde a mnie zatkalo, ale numer, spalona na wstepie, myslicie, ze jak teraz bede mowic ładnie dziendobry, to jakos to przejdzie ?

to co ja mam teraz zrobic?? przeciez nie sprzedam mieszkania, a pierwsze wrazenie jest najwazniejsze

wez juz nie przesadzaj!! to ze raz nie powiedzialas dzien dobry to nie koniec swiata :-0 ale sie pierdolami przejmujesz!! mow im juz dzien dobry a kiedys przy okazji jakiejs rozmowy napomknij o tym zdarzeniu, przepros i po sprawie chociaz oni pewnie juz dawno zapomna o tym!!

Ale tam, nie przesadzaj!! Powiesz im na drugi raz z ładnym usmiechem i sprawa załatwiona :) Mogłaś czuc się niepewnie i być spłoszona, po raz pierwszy, wiesz... ale teraz to już zacznij mówić, sama mam takich sąsiadów - buraków, którzy nie raczą się ukłonić, mimo, że niedawno się sprowadzili - strasznie mnie to wkurza, ale w sumie mam na nich zlewkę. Na klatce mamy tylko 9 mieszkań, więc faktycznie nie ma anonimowości.

ja jak sie przeprowadzilam do nowego mieszkania w wiezowcu to przez ponad rok mialam problem z poznawaniem sasiadow. Nieraz na ulicy mijalam ich , gapilam sie na nich i ani me ani be, innemu chlopu powiedzialam czesc zamiast dzien dobry bo myslalam ze to jakis kolega z klatki bo mial czapke z daszkiem :-0 a jak z kims rozmawialam to mowilam, ze mam problem z zapamietaniem sasiadow i zeby mi wybaczyli jak ich oleje na ulicy ;)

ja wiem, poprostu ja jestem strasznie niepewna siebie, niesmiala poprostu, ja u siebie nie mialam windy, a teraz jak mam jechac winda, to modle sie, zeby nikt nie wsiadl, ogolnie wszystkim mowie dzien dobry pierwsza w tym bloku, gdzie to moje mieszkanie, ale tutaj jakos uznalam, ze jak oni wysiedli a ja juz stalam, to oni cos powinni powiedziec, a za moment doszlam do wniosku, ze ja, ale juz mnie wlasnie zatkalo. Dlatego sie przejmuje

nie szczymie dokladnie ta pamiecia mam tak jak Ty, no i ja ze stresu te gafy wale szok.

eee tam!! nie przejmuj sie!! w koncu nie mieszkasz z nimi ani nic, to sa zupelnie obcy ludzie wiec kobieto wyluzuj!!! a w windzie to rzadko kiedy ludzie gadaja ze soba i kazdy mysli o tym zeby jak najszybciej wysiasc :) poza tym nie stwarzaj sobie niepotrzebnie probemow:)

no juz sie troche wyluzowalam, faktycznie macie racje, raz kazdemu sie moze zdazyc. Tylko ze ja na samiutenkim poczatku tez mialam taki incydent, ktory sie jakos rozszedl po kosciach. Zaprosilam kolezanke z pracy, mozna powiedziec ze sie przyjaznimy i poniewaz bylo goraco usiadlysmy na balkonie z kawą, a ona akurat przyszla troche poirytowana, bo poklocila sie z chlopakiem i kiedy mi na tym balkonie zaczela relacjonowac, co tam miedzy nimi sie wydarzylo, to pare razy sobie przeklęła nie sciszając glosu. No i tez w trakcie tej rozmowy nic mnie nie ruszylo [bo ona nie zachowywala sie inaczej niz zwykle] dopiero potem jak wrocilam do domu, to zaczelam sie przejmowac, ze co ci sasiedzi sobie teraz o mnie pomysla, ze jakis lump tam zamieszkal. Autentycznie sie wtedy przejelam, ale chyba mialam czym.