irracjonalny strach przed biedą

moze powiem wprost, ze szukam pracy i ten stan zawieszenia mnie wykancza. Odczuwam ogromny strach, ze nie znajdę nic co pozwoli mi normalnie egzystować albo znajdę i będa mnie tam gnębić. Wiem, ze nie musi tak być, ale mimo to się boję. Podszywaczy zapraszam, prześmiewów żegnam, mile widziane osoby do normalnej rozmowy.

dodam, ze szukam intensywnie, na szczęście na internet jeszcze mnie stać, ale dostaję cholery, ze zajmuje mi to tyle czasu :( ...bardzo chętnie pogadam z kimś w podobnej sytuacji.

w mordę jeża przy takim wysilku jak poświecam temu szukaniu pracy to bym juz dawno mialam wlasną firmę ..ma ktoś z was tak?

a gowno --->pierwsza klasa nick....no i co z tego wynika co mi napisales?

no widzisz, ja wiem, ze taki upadek z wyzszego pułapu bywa bolesny - ja niestety mam ból, ze na stare lata będę żyć w nędzy :( To taki mój strach...bo wiem, ze nikt mi nie pomoże. Zresztą nawet nie o t chodzi - chodzi o to, ze jesli tak dalej będzie to nie zalożę nigdy rodziny :( I tyle. Dobra nieważne, muszę wysylac te cv :o bleeee