Co to jest miłość?

Czytałem wszystkie jego książki. Żyję w/g zasad o jakich pisze, nie narzekam i cieszę się życiem. Pozdrawiam autorkę/autora.

W takim razie.... ja nie kocham bylej? Moze idealizuje sobie ja we wspomnieniach... wyobrazam sobie ja tak pieknie, a w rzeczywistosci czesto jest inaczej, mniej ciekawie... --------> po pierwsze wspomnienie nigdy nie bedzie miloscia.... wspomnieniem nie mozna karmic milosci. Milosc to nie przeszlosc to tylko terazniejszosc..

Miłość nie jest wytworem myśli, która jest przeszłością. Myśl w żaden sposób nie może hodować miłości. Miłość nie jest ogrodzona żywopłotem i uwięziona w zazdrości, ponieważ zazdrość rodzi się z przeszłości. Miłość jest zawsze czynną teraźniejszością, a nie "będę kochał" lub "kochałem". Jeżeli znacie miłość, nie pójdziecie za nikim. Miłość nie zna posłuszeństwa. Kiedy kochacie, nie ma miejsca ani na szacunek, ani na brak szacunku.

Rząd mówi: "Idź i zabijaj w imię miłości do swego kraju". Czy to jest miłość? Religia mówi: "Wyrzeknij się seksu w imię miłości do Boga". Czy to jest miłość? Czy miłość jest pożądaniem? Nie mów: nie. Dla większości z nas ona jest pożądaniem, pożądaniem przyjemności osiąganej przez zmysły, przez seksualne zetknięcie i spełnienie. Nie jestem przeciw płci, ale też widzę, co się z nią wiąże. Tym, co seks chwilowo ci daje, jest całkowite zapomnienie o sobie. Potem wracasz z powrotem do swego zamętu. Dlatego pragniesz powtarzać raz za razem ten stan, w którym nie ma zmartwień, problemów ani twojego "ja". Oto mówisz, że kochasz swą żonę. Z tą miłością jest związana seksualna przyjemność, przyjemność posiadania w domu kogoś, kto opiekuje się twoimi dziećmi i kto gotuje. Masz oparcie w żonie. Ona oddała ci swe ciało, swe uczucia, swe poparcie, daje ci pewne poczucie bezpieczeństwa i dobrego samopoczucia. Po czym odchodzi od ciebie. Znudziła się lub odeszła z kimś innym. Cała twoja równowaga emocjonalna została zachwiana, a to zakłócenie, którego nie lubisz, jest nazywane "zazdrością". Jest w niej ból, niepokój, nienawiść i przemoc. Toteż w rzeczywistości mówisz: "Dopóki należysz do mnie, dopóty kocham cię, ale z chwilą, gdy przestaniesz być moja, znienawidzę cię. Dopóki mogę ufać, że zaspokoisz moje potrzeby seksualne i inne, dopóty będę cię kochał, ale z chwilą, gdy przestaniesz dawać mi to, czego chcę, przestanę cię lubić". Jest więc między wami antagonizm, rozdział, a gdy czujecie się rozdzieleni, nie ma miłości. Jeśli potrafisz żyć z żoną bez wytwarzania wszystkich tych sprzecznych stanów, tych nie mających końca wewnętrznych sporów, to może poznasz, czym jest miłość. Będziecie wtedy zupełnie wolni, ty i ona. Gdy jednak we wszystkich swych przyjemnościach zależysz od niej, jesteś jej niewolnikiem. Jeżeli człowiek kocha, to musi być wolny nie tylko od innych, ale też od siebie.

jest wytworem myśli. w tym wypadku - miłość też. jeśli chodzi o miłość, to niekoniecznie musi ona być skierowana do człowieka. w książkach tu wymienionych autorowi chodzi raczej o to, że dla niego miłość to rzeczywisty świat. to co widzimy, takim jakie jest. reszta jest złudzeniem. :)

jestem zbyt przywiązana do wspomnień. idealizuję miłość. okropność!

piekne to co tu piszecie ale milosc to takze wspomnienia nie da sie tego oddzielic wszystko sie zaczyna w jakims momencie

de Mella polecił mi kolega ( co chwilę podsuwa mi jakieś ciekawe egzemplarze) książka jak najbardziej warta przeczytania:) pozdrawiam:)