Czy Miłość jest najważniejsza? Czy dla niej można wszystko?

Od wielu lat jestem w związku z mężczyzną, który był moją pierwszą Miłością, tą największą, jedyną, pierwszą! Jednak od kilku lat nie ma między nami już tego uczucia. jest przyzwyczajenie i dziecko. Teraz nie żyjemy dla siebie tylko dla niego, dla Mateusza. Miłości nie ma. Ne ma sexu, wspólnych planów, wakacji - nie ma tego co jest sensem tego uczucia. Mateusz uczy się że Mama ma swój świat a Tata swój. Ja szukam Miłości bo nie umiem bez niej żyć. Teraz mam kogoś z kim czuję się lepsza, wartościowsza i kochana. Chcę być z nim każdego dnia. Zdradzam męża bo można z tym żyć. Żyć ze strachem przed rozwodem. Jednak to można przezwyciężyć ale czy w imię tej miłości można zabrać dziecku ojca ?

ja jestem (bylam) dokladnie w takiej samej sytuacji, tyle, ze bez meza a z chlopakiem. odeszlam, bardzo to wszystkich dookola zabolalo ale zdecydowlam, ze to jest moje zycie i moje szczescie. moje dziecko bylo male(2lata) wiec do sytuacji przystosowala sie automatycznie. teraz ma 5lat, z ojcem nie chce sie spotykac, a mojego obecnego meza kocha ponad zycie i swiata poza nim nie widzi. i mimo tego, ze bylo dookola calej sprawy bardzo duzo zamieszania, wyszlo na moje, tzn nasze. jesli martwisz sie o dziecko - pamietaj, ze keidy podrosnie, zrozumie o co tak naprawde chodzilo. ojca go nie pozbawisz - no bo przeciez jest, chyba nie zabronisz mu widywac sie z synem. a nowy mezczyzna - tylko wtedy, kiedy i on i ty b edziecie pewni na 400%, ze to ma sens i przyszlosc. 3mam kciuki, najtrudniej jest zrobic pierwszy krok. zastanow sie, jak bedzie wygladalo twoje zycie za 10lat, jesli miedzy toba a mezem nic sie nie zmieni. i pomysl o tym, co czujesz do nowego mezczyzny. bedzie dobrze, tylko badz pewna w 100%:)