Chora miłość ??

wpakowalam sie w dziwna milośc... w sumie bedzie juz 3 lata razem. jakies 3 mnies. tem stwierdzilam ze juz chyba nie chce z nim byc,ze niepasujemy do siebie jednak. I powoli zaczelam mniej o nim myslec, ... on mnie kocha, tak mowi. Niedawno zaczal sie w mojej glowie totalny mlyn... im bardziej wmawialam sobie ze on do mnie nie pasuje, ze jestesmy z innych bajek, ze nie jest wcale przystojny, ze jest za niski, czasem glupio gada , ze przeciez mnie wkurza ciagle... tym bardziej bylam zazdrosna o wszystko. O to ze nie odpisuje mi odrazu na sms - bo pewnei pisze do jakiejs dziewczyny, o to ze idzie do kumpla- bo pewnie woli czas spedzac z nim, ze nie patrzy na mnie odpowiednio czesto. I o wiele innych rzeczy, praktycznie o wszystko. Kurcze tylko ja czegos tu nie rozumiem! Bo z jednej strony nie zalezy mi juz na nim, wiem ze z nim nie mam przyszlości. a z drugiej strony takie chore akcje pojawiają mi sie w glowie... ze jak sie pokłócimy, to zamiast nieodzywac sie do siebie przez tydzien, to ja musze juz zaraz sie z nim spotkac albo na drugi dzien, bo inaczej wariuje... Czy to jakies uzależnienie?? Czy ja juz calkiem zwariowalam? Jak sie z tego wyleczyc?

klasyczny ,totsyczny związek.... uciekaj,póki czas...

czuje wlasnie ze tu jakas toksyna sie wkradla... wczoraj juz calkiem miara sie przebrala, czulam sie strasznie, niewiedzialam totalnie co mam robic...załamanie kompletne

też czasami tak mam tylko mi jeszcze zależy - ale sa chwile, że chciałabym to wszystko zostawić zapomnieć, a z drugiej strony nie wyobrażam sobie życia bez Niego...chore

wyjedż na trochę sama... wyjdż do ludzi,złap dystans ...

cholewka! ja mam tak samo.. tzn że jak sie pokłócimy odrazu muszę się z nim spotkać i kocham go bezgranicznie,to jest chora miłosc... :(

U mnie na szczeście jak sie pokłocimy to nie trzaskamy drzwiami i nikt nie wychodzi obrażony. W przeciągu 4 lat naszego związku był tylko jeden raz jak nie odzywaliśmy sie 1 dzień... ufff :) chora miłość...ja jeszcze jakiś czas temu byłam chorobliwie zazdrosna - wiec podwójna "tragedia" - głupia zaborcza azdrość (chorobliwa bez uzasadnienia, bez powodu) i chora miłość:) Póki co, narazie wszystko sie układa :)

ojjj ja tez jestem nieziemnsko zazdrosna i nie umię sobie z tym poradzić moze znacie jakies sposoby na przystopowanie tej zazdrosci??

a jak sie wyleczylas z tej chorej zazdrosci? najbardziej wkurza mnie to ze jej wcale nie powinno byc !! bo przeciez juz nie chce go ale z drugiej strony jak pomysle ze mialabym sie juz z nim mie spotkac... to cos mnie rozszarpuje od środka. Masakra... Najchetniej ucieklabym gdzies, zaszyla sie na koncu świata na jakis czas... no ale nie moge.

Jeżeli chodzi o mnie to przez dobr2 dwa lata czepiałam sie o byle co - wrzeszczałam z byle powodu... w końcu pierwsze rozstanie, drugie, trzecie...nic mnie nie nauczyło (rozstania trwały kilka godzin :) ) no i tak dalej życie sie toczyło a ja dalej skakałam Jemu do oczu z byle głupoty. W końcu swoją zazdrość tłumiłam w sobie...byłam zazdrosna o film, o dziewczynę przechodzącą obok, o spojrzenie - ale nie okazywałam tego aż w końcu dotarło do mnie, że On wcale nie daje mi powodów do zazdrości... póki co temat zazdrości od dawna nie zawitał do nas:)

up