I co ja mam zrobić z tym dzieckiem?

W piatek byłem u syna w szkole. Okazało się, że ostatnio opuszcza lekcje, ma fatalne oceny, prawie nie robi zadań domowych. Wychowawczyni prosiła o rozmowę z rodzicami-nic nie powiedział. Jestem w szoku, bo mój syn to bardzo ciche i spokojne dziecko. Ma dopiero 12 lat. Nie za wczesnie na takie numery? Najgorsze jest to, że wogóle się z nim nie da rozmawiać. Nie, nie pyskuje, nie trzaska drzwiami, po prostu nie odpowiada na pytania. Nawet na mnie nie chcial spojrzeć. Żadnej reakcji. Pierwszy raz myślałem, że mu przyłożę. I co my mamy zrobić? Wygląda na to, że on ma jakiś problem, nie zachowuje się tak żeby zrobić komuś na złość, ale czy w takiej sytuacji mamy go wogóle nie ukarać? Tak jakby nic się nie stało? Z drugiej strony boję się, że jeśli czegoś mu tam zabronimy to będzie się jeszcze gorzej, bo będzie się czuł odrzucony i niezrozumiany. Na razie dalej cisza, jutro do szkoły- zobaczymy jak będzie...

szkole??????????? a wczesniej zainteresowac sie to nie łaska???

okazło się, że synowi dokuczał jeden kolega, uczeń bardzo słaby. Mój syn wykombinował sobie, że jeżeli będzie się słabo uczył, to tamten się odczepi. Czy macie jakieś inne zaufane źródło informcji, np. fajny nauczyciel, rodzic kolegi z klasy?

choc bedzie to monolog pewnie. Powiedz o rzeczach dla ciebie najistotniejszych, dlaczego cie to boli. Wybierz moment ( dzieciaki chetnie rozmawija poznym wieczorem, kiedy trzeba isc spac). Postaraj sie,zeby ci cos jednak powiedzial,podal jakies argumenty. Badz spokojny, na razie słuchaj.Spróbuj go poznac blizej, bo chyba go nie znasz do konca.

W domu wszystko wygladało normalnie. Zeszytów czy zadań domowych mu nie sprawdzamy od roku, nie było takiej potrzeby-wcześniej radził sobie bardzo dobrze, a jeśli akurat czegoś nie rozumiał to po prostu prosił o pomoc mnie, żonę albo brata. Absolutnie nic nie wskazywało, że coś jest nie tak.

Syn zawsze był bardzo cichy i zamknięty w sobie, ciężko będzie coś od niego wyciagnąć. Oczywiście będziemy dalej próbować, zaangażujemy starszego syna. Dzieciaki mają dobry kontakt, żadnego bicia się, kłótni. Starszy zawsze bronił i opiekował się młodszym. Co do rozmowy z zaufana osobą-dziękuję za podsunięcie myśli. Akurat rozmowę z nauczycielką mam już za sobą, wiem, że syn w szkole jest równie cichy jak w domu, trzyma się na uboczu. Nic innego wychowawczyni nie zauważyła. Pomyślę nad rodzicami innych dzieci-może coś rodzicom wspominały. Tez nie będzie łatwo, bo syn nie ma żadnego przyjeciala w klasie, który by u nas bywał czy coś w tym rodzaju. Zapytam starszego syna, obydwoje z żoną pracujemy i nie widzimy kiedy i kto przychodzi do domu.