Jak można pokochać siebie, zwiększyć poczucie własnej wartości ?

nie wiem ja mam manie porownywania sie :/

Trudne zadanie... sprobuj sie potraktowac jak trzecia osobe, z poczuciem humoru, spojrz na siebie z boku. I na zycie. Ech... to dlugotrwaly proces i polega na przekonywaniu samego siebie, ze jest sie cos wartym, ale w koncu czlowiek w to zaczyna wierzyc.

Nie mam pojęcia Sama siebie nieznosze...............czsami toleruje ale zdecydowanie nieznosze +

Zastanawia mnie jak to jest, że jedni się przejmują byle błachostką, są zastrachani i czuja się tacy malutcy a inni praktycznie od urodzenia kochają siebie i wierzą w siebie a w życiu dorosłym osiągają sukcesy i dochodzą do czegoś. Skąd się biorą te dwie tak różne postawy zyciowe. Skądś to sie musi brac. Nie bardzo wierze że wszystkiemu jest winne wychowanie.

A ja jednak w duzej mierze stawiam na wychowanie, pozniej osbtawiam geny :D Moi rodzice mnie nigdy zbytnio nie chwalili,sukcesy traktowali jako cos normalnego, porazki w ich oczach stawaly sie tragedia zyciowa. Teraz trudno mi w siebie uwierzyc... W moim przypadku to wychowanie, jestem o tym przekonana.

ponoć wszystko tkwi w dzieciństwie Jesli od dziecka powtarza mu się że da rade jak coś zaczyna że jest silny mądry etc to buduje się w nim poczucie wartości a jezli od dziecka powtarza mu się ze jest do niczego to staje się do niczego i nie wierzy w siebie Srodowisko szkolne tez wielką odgrywa role .

? Nie wystarczy zaakceptować, polubić?

ja od zieciństwa słyszałam, że jestem zerem, debilem, gównem, durnym żeńskim stworzeniem, bo tylko faceci są wspaniali. W szkole podstawowej jeszcze w to wierzyłam. Pod koniec podstawówki dopiero budziło się we mnie poczucie, że przecież to były głupoty. Ciężko mi było, bo w wieku 13 lat przeszłam poważną depresję, nie mogłam liczyć na pomoc psychologa. Musiałam leczyć się sama, bez leków. Wyszłam na prostą, dlatego wiem jedno, trzeba być silnym, cholernie silnym. Wierzyć w siebie, to kurewsko trudne w takim momencie, ale trzeba wierzyć, że będzie lepiej. Trzeba patrzeć tylko w słońce, zamknąć za sobą drzwi do przeszłości. Ona była, nie zmienisz już w przeszłości nic, dlatego dbaj, by przyszłość, którą wykreujesz była taka jak chcesz. Bo przyszłość jest twoja. Miałaś pecha w przeszłości, że trafiłaś na osoby, które chciały cię zabić, ale co cię nie zabije to cię wzmocni i cholera jasna masz w to teraz uwierzyć, bo wiem co mówię. Jak ja sama usiałam leczyć się z depresji nie było internetu, for, dostępu do lekarzy. Były tylko książki i telefon. Korzystałam tylko z książek i sobie poradziłam. Więc dasz radę i ty, wiem, że dasz. Wszyscy ludzie chorzy na depresję, gdy tylko będą naprawdę chcieli z tego wyjść to wyjdą, ale muszą chcieć, muszą chcieć zmienić i dążyć do tego całym sercem i nie poddawać się. jak siebie pokochać? Spójrz na siebie i zobacz jakim jesteś wspaniałym człowiekiem, no popatrz, ale szczerze! Nie zasłaniaj się tym, co mówią źli ludzie, patrz sama do swojej duszy, co tam widzisz? Samo dobro, piękne, czyste dobro, które trzeba kochać, bo już za długo było samotne. Popatrz na siebie, przecież jesteś wspaniałym człowiekiem, wartym miłości. Codziennie zaglądaj do iebie aż pewnego dnia stwierdzisz, że naprawdę byłaś w wielkim ociemnieniu nie kochając się przez kilka lat. Bo przecież jesteś wspaniałym człowiekiem.

znajdz jakies hobby, zajmij sie czyms aktywnie! poczuj ze robisz cos dla siebie, poszukaj sposobu na zycie! Postaraj sie poznac jakis temat bardzo wyraznie, tak abys mogl byc w pewien sposob Specjalista w dziedzinie;)..np rower, wspinaczka, plywanie....zajmij sie tematem szeroko....wstap do jakiegos klubu! A do tego bardzo wazna rzecza jest - kontakt z psychologiem! to nie choroba a jednak wymaga kontaktu ze specjalista - uwierz mi ze bedzie lepiej!