mam dosc mieszkania z rodzicami....

jak Wy sobie radzicie z mieszkaniem z rodzicami? ja mam 22 lata, jestem na 3 roku studiow i mam juz tego dosc... ciagle gadania zeby cos robc, czepianie sie, ingerowanie , zero prywatnosci. eh ilez bym dala zeby moc sie juz usamodzielnic. bardzo kocham swoich rodzicow, sa naprawde dobrymi ludzmi, ale czuje ze nadszedl czas by cos zmienic. denerwuje mnie kiedy mama wypomina ze nie umiem gotowac, a kiedy chcialam jej dzis pomoc przy torcie, powiedziala ze ona lepiej to zrobi..i odeszlam z kwitkiem. dochodzi juz do tego ze specjalnie nie robie pewnych rzczy zeby nie zostac skrytykowanym. wiem ze moze nie jestem tez doskonala, ale oni troszke :podcianaja mi skrzydla..zbijaja z tropu. mam soje mieskzanie, ale nie jestem w stanie go utrzymac bo nie pracuje....i kolko sie zamyka. jak Wy radzicie sobie z rodzcicami swoimi???jak udowodnic rodzicom ze nie ejst sie juz malym dzieckiem, ja ju tak dluzej nie moge wytzrymac... z chlopakiem narzie tez nie zamieszkam, nie byloby nas stac na wspolne utrymanie...mam dosc, plakac mi sie chce

nie masz wyjscia musisz sie jakos przemóc.. :) chbya ze rzucisz studia i pojdziesz do pracy.. ale szkoda studiów, jak jestes juz na 3 roku.. bo za pare lat juz nie bedzie Ci sie chciało.

ale ja studiuje zaocznie..pracowalam przez dluzszy czas, mialam pieniazki na wlasne wydatki i bylo ok, a teraz to starszna handra mnie dopadla, nic mnie cieszy...a na jaks prace zadnych widokow, choc naprawde szukam dosc intensywnie:(

to i tak amsz fajnie.Mnie w ogole pracowac nie dadza chyba ze jakos nauczycielka.A co,szkoly rosna jak grzyby po deszczu?Ja bym mogla nawet dlugopisy skrecac:OI tak masz fajnie bo ams zchlopaka

witaj w klubie.......jako nauczycielka??? jeses juz po studiach?> bo ja tez pedagogike studiuje ale uwazam ze to wcale nie polepszy mojej sytuachji...pracy zapewne nie znajde po takim kierunku...smutne to ale prawdziwe, i nadal bede tkwila w domku;) a jesli chodzi o chlopaka to zawzse mnie wspieral, a ostsnio mi powiedzial ze poprostu za slabo szukam, i ze powinnam isc do firmy produkcyjnej, choc mamy znajomych ktorzy tam pracuja i odrazdzaja bardzo..nie wiem sama co zrobic..dfajnie wiedziec ze sama nie jestem:)

ja mam 21 lat.. mieszkam z rodzicami co przyplacam tym...uwaga to jest hit sezonu!! MUDSZE WRACAC ZAWSZE NA 24H, co za tym idzie zadnych imprez calonocnych, spowiadanie sie ze wszystkiego itp... zyc sie odechciewa, ale nie mam wyjscia, tez studiuje, tez bede nauczycielka... nie moge sie wyprowadzic wiec musze sie podporzadkowac choc irytuje mnie to cholernie!!!

Ciagniesz kase od rodzicow, masz swoje mieszkanie(raczej na nie sama nie zapracowalas), nie pracujesz i smiesz narzekac?? ?Jestes po prostu bezczelna

niezalezna212121...wiesz ja jestem bardzo wdzieczna rodzicom za to mieszkanie, i za to co dla mnie robia..ale wiesz nadchodzi taki moment w zyciu clowieka ze pragbnie sie usmaodzielnic. to nie jest tak jak napisalas ze ciagne kase, choc w pewnym stopniu pewnie masz racje..ja chce bardzo pracowac, tylko nie mam w moim miescie mozliwosci:( a to ze draznia mnie rodzice to chyba normalna rzcz, jak ci ingeruja w kazdy aspekt twojego zycia>...

też bym chciala sie juz wyniesc na swoje ale niestety trzeba czekac

Ale jak to? To oni kupili ci mieszkanie i tam mieszkasz za ich pieniądze? Czy w jednym mieszkaniu z rodzicami?

mieszkam narzie z rodzicami, tamto mieszkanko samo na siebie zarabia. co prawda bede miala na wiosne mozliwosc tam zamieszkac, ale za co

Naprawde docen dziewczyno co masz, bo nawet nie wiesz, co to znaczy miec swoje mieszkanie!!! W tej chwili ceny sa tak absurdalne, ze ja nie mam szansy na swoje mieszkanie i musze kupe kasy tracic na wynajem!

ja sie wyprowadzilam zaraz po maturze . bez kasy tylko z jednaym zasilkiem mojego chlopaka i bez mieszkania. jak sie ma dosc rodzicow to sie dziala a ja sie tylko jeczy to coz............ Było bardzo ciezko na poczatku ale zaczwlismy dawac korki z angielskiegi i jakos sie zaczelo krecic. ogolni nie wyobrazam sobie ze mieszkam z moimi rodzicami dalej i z mama mam ok kontakt a wczesniej bywało ciezko.

Dziewczyno, nie bądź śmieszna:) Jka się wyprowadzisz, jeszcze będziesz tęsknić:) Ja też mam 22 lata, też jestem na 3 roku, tyle że studiuję dziennie. I też mieszkam z rodzicami. Tyle, ze u mnie całymi dniami nikogo nie ma, wszyscy wracają wieczorem, ok. 18-20. I to ja musze gotować dla wszystkich, od 13. roku życia w sumie..., robić pranie, prasować, sprzątać, zajmować się ogrodem, zwierzętami, martwić się, zeby wywieźli śmieci na czas czy szambo. I np. od rodziców nie dostaję ani grosza, chociaż im pieniędzy nie brakuje. Dostaję 40zł miesięcznie- na bilet. I jakoś nie narzekam. W domu mi dobrze, mam wszystko, a jak chce więcej, to musze sobie zapracować. I nawet sama się martwię, że już się tak przyzwyczaiłam do tego, że trudno mi się będzie wyprowadzić... A do mnie ostatni autobus jedzie o 22:30, więc raczej też nici z nocnych imprez. Chyba, ze będę miała gdzie spać, ale ja nie lubię spać poza domem.

to pozostaje nam siedziec cicho...?corobic

No jeżeli ktoś nie ma perspektyw pracy i jest na zaocznych i nie pracuje, to powinien nie narzekać:) Bo jak skończy studia i będzie się musiał wyprowadzić, to dopiero będzie miał powody do marudzenia...

ja znów na studiach mieszkałam w innym mieście, a po skończeniu wróciłam na rok do rodziców bo mój mąż jest w szkole wojskowej. oczywiście pracuję. niestety już nie wytrzymam. muszę się wynieść bo zwariuję i wcale ci się nie dziwię, że chcesz mieszkać sama

a now lansie, dobrze ze jest ktos kto mnie rozumie. no nic, szukam pracay nadal, moze sie cos trafi, choc trudno u mnie w miescie. a poza tym przez siedzenie w domu coraz mniej w sibie wierze, napada mnie nastroj depresyjny, nerwowa sie robie. a moze to tak jest ze czlowiek nie ma zajec to bardziej jest uczulony nawet na uwagi rodzicow..nie wiem sama co i ajk

No to jeżeli chcsz się wyprowadzić, to tak zrób. Innej rady nie ma. A po skończeniu studiów to już w ogóle by wypadało się zwinąć z domu;)

Właśnie wyprowadziła sie z domu..zamieszkała z chłopakiem. Studiuje,pracuje a ja>....cieszę sie ,ze zdobyła sie na samodzielnośc;)

pozazdroscic takiej Mamy chcoiaz pewnie gdybym sie usamodzielnila moja tez by sie ciesyzla

ja tez tak mam ze caly czas rdzice mi mowia co mam robic, ale nie potrafie sie usamodzielnic zrestza nie wiem czy bym chciala meiszkac sama-fajn ie przez pare dni a potem?????