Skocz do zawartości
Szukaj w
  • Więcej opcji...
Znajdź wyniki, które zawierają...
Szukaj wyników w...

Zarchiwizowany

Ten temat jest archiwizowany i nie można dodawać nowych odpowiedzi.

Gość fqewf

Nie cierpię dzieci-Jak znieść macierzyństwo!?

Polecane posty

Gość achachava
dzieci sraja?smierdza? czy te dziwne spostrzezenia bierzesz z własnej osoby???????

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość achachava
mam ale nigdy o własnym dziecku nie powiedziałabym ze smierdzi-nie wiem jak ty!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
achava..ale ona nie pisała o własnym dziecku - właśnie w ten sposób obrazowo przedstawiła jaki ma do nich stosunek>>>do nie swoich dzieci. I wybacz, ale jeśli w autobusie ktoś ma zasrane dziecko to dla mnie ono nie pachnie:)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość achachava
a wogole mama........... dziwie sie ze jestes taka przekonana ze ta dziewczyna na pewno pokocha to dziecko,czy ty naprawde nie wiesz co sie dzieje z wieloma malenstwami,niepokochanymi przez matki.To nie jest reguła ze po urodzeniu zawsze stosunek negatywny zmieni sie w pozytyw.Mnie tez ciezko sobie to wyobrazic ale majac oczy i umysł otwarty wiem ze tak jest

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
achachava wiem i zauważ, że w pierwszym poście to napisałam. Wielokrotnie to pisałam tu na forum - nic na siłę kosztem szczęścia dziecka. Ale ta osóbka jakoś tak mi zalatuje jednak matczynymi uczuciami:P To tylko moje zdanie:)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość achachava
mama............tak czytałam ten post,ale czytałam tez chyba drugi "........zaręczam Cię,że Twoje traumatyczne przeżycia znikną z chwilą urodzenia własnego dziecka "wybacz ale to brzmi jak jakas obietnica.Nie znasz psychiki tej kobiety wiec moze lepiej pozostawic jej ten wazny wybor

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Bo drugi napisałam już po lepszym poznaniu:D Ale oczywiście, jeżeli ktoś ma traktować to jak obietnicę, to przyznaję - posunęłam się za daleko;) Lecę do fryzjera, potem Was poczytam:)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość generałowa
fqewf , nie wymyslaj do przodu; i nie przejmuj się tymi świetymi oburzonymi , co im dziecięce gówno pachnie jestes pewnie osobą niechętną zmianom i każdy swój krok przemyslasz sto razy; dziecko to duża zmiana i pewnie jak o nim myślisz , to widzisz same negatywy jestem przekonana , że jak już je będziesz miała , to sie mile zaskoczysz; dla mnie to lepsze , niż jak ktos sobie wyobraza , ze dziecko to taka laleczka , ktora sie usmiecha , macha tatusiowi raczką na pozegnanie jak idzie do pracy , a potem cały dzień śpi - i potem się zaczyna , bo okazuje się , że to nie laleczka , tylko obowiazki , niewyspanie , kupy , rzygi , płacz i inne takie ty na najgorsze jesteś przygotowana , na najlepsze jeszcze nie; miło się rozczarujesz nie rozmyślaj o tym na zapas , po prostu poczekaj , co sie wydarzy mi z twoich wypowiedzi wynika , że CHCESZ miec dziecko, tylko masz mnóstwo obaw dasz sobie rade i na pewno będziesz fajna mamusią

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość generałowa
a cudzych dzieci wcale nie musisz kochać; cudze to CAŁKIEM co innego niz swoje własne

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość do założycielki
Nie kazda kobieta musi miec dziecko,nie lubisz,twoja sprawa. Kto powiedział,ze musisz? Mój maż jest synem takiej matki,ostatecznie musiała wychowywac go babcia.Lepiej moze nie decyduj sie na dziecko

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość bziku
są kobiety stworzone do macierzyństwa i takie, które doskonale realizują sie w innych dziedzinach życia. Niektóre twierdzą że chcą mieć dziecko w wieku lat 20, inne dojrzewają do macierzyństwa ok. 40. Nie ma reguły. Ja zaczęłam "świadomie" podejmować decyzje o dziecku mając lat 26-27. Nie chciałam dziecka z ogromnej potrzeby serca. Lubiłam dzieci, ale swoje.. przyjemnie mi było żyć jak zyje, beztrosko i dbając o siebie. Ale stwierdziłam, ze najwyższy czas, bo jest dom, praca, fantastyczny mężczyzna.. Na dziecko przyszło mi czekać ponad 3 lata. Jak dowiedziałam sie ze jestem w ciąży to aż mi sie oczy śmiały, wykrzyczałabym to całemu światu. Ale potrzebowałam na to dobrych 3 lat.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość bloczek wierzowec domek
a ty miszliż że taka nie byłaś nie obrażaj dzieci!

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

×