nienawidzę być zakochana!!!

to głupi topik, ale chyba jest mi potrzebny nienawidzę być zakochana, a znowu jestem i nie wiem jak z tego wybrnąć to jest ktoś wyjątkowy... ale i tak nic z tego nie bedzie, bo nigdy nic z tego nie ma... a najgorsze jest to, ze jak raz mnie wezmie, to na amen... :o i zawsze konczy sie strasznie głupio (oczywiście miłościa czysto platoniczna)

ale z jakiego powodu napisałaś to na tym forum???

nie wiem bo lubie sie nad soba użalac, jak kazdy

Jestem mężatką, dopadła mnie rutyna. A tak bardzo chciałabym się zakochać w mężu... Tak bardzo...

a dlaczego nie będziecie razem?

heh, czyli nie jestem sama :D

Ja tez tak mam ;/

Ja też nie jestem sama... No właściwie zależy jak na to spojrzeć. Bo ogólnie to jestem sama. :P Na własne życienie :P

to dziwne, ale intuicja? nie wiem jak to uzasadnic, ale poprostu wiem, że nic z tego nie bedzie nawet jesli ja podobam sie jemu, to albo mi przejdzie (w takich sytuacjach zawsze przechodzi, nie wiem czemu, to chore :o), albo jemu, albo wszystko umrze śmiercią naturalną (jesli domyslacie się o co mi chodzi) dlatego chciałabym o tym nie myśleć i pozbyc się tego problemu od razu

nie ma mi czego zazdroscic, bo po co zakochiwac sie w kims z kim sie nie bedzie :o

Nic z tego nie będzie, nawet jeżeli mu się podobam.

ja nie miałam okazji zostac sama na własne zyczenie

Nic z tego nie będzie. (fajny topic, ponażekamy sobie troche:) ) Nic z tego nie będzie bo mnie strasznie wkurza, denerwuje na wszelkie sposoby swoim zachowaniem,... a wałśnie najgorsze jest to, że mimo wszystko lubie go. Totalny paradoks. I czym bardziej mnie drażni, tym bardziej go lubie. I nie moge zapomnieć wreszcie o nim.

Czym bardziej ja go lubie tym bardziej czuje że on ma mnie gdzieś, w swojej bladej dupie..........

ja też nie lubie tego stanu. Co innego kochać, taka miła stabilizacja, ale niestety \'zakochanie\' kojarzy mi sie jedynie z jazdą kolejka w wesołym miasteczku. Jazda w dół jest wyjątkowo nieprzyjemna :-o. Pozdrawiam

heh, akurat mam idealny nastrój na uzalanie się nad soba ech... to faktycznie..., ale skoro tak Cie wkurza, to pogadaj z nim, moze cos sie zmieni a ja to chyba jestem zbyt zakompleksiona, zeby coś z tego mogło być

heh mnie w tym stanie najbardziej wkurza to, ze cały czas o nim myśle i nic na to nie poradze :o bardzo czesto mamy ze soba styczność i mimo, ze to trwa baardzo krótko to popadłam już w taka paranoję, ze stresuję się robiąc cokolwiek, bo nóż będzie przechodził i zobaczy mnie.... to strasznie głyupie wiem, ale co ja na to poradze?

To nic nie da, ja już go znam... :( Czasem się zastanawaim się kto jest większym idiotą ja czy on? On - nominacja za całokształt, ja - że zwróciłam na niego uwage i przez pół roku miałam go za najcudowniejszą osobe na ziemi. Teraz to mnie strasznie wkurza, nie wiem co robić... A zawsze chorobliwie boje się wyśmiania przez faceta. Gdy on nie zacznie i nie postawi sytuacji jasno to bedę się przed nim chowac i unikać go na wszelkie sposoby. Cudo takie ze mnie. Hehehe :/

też już chyba wpadam w paranoje. I to taka konkretną, że nie stać mnie na nic dowcipnego jak jest w promieniu 500m ode mnie. Hehehe :/

bo oczywiściw martwie się że on uzna to za beznadziejne... pff...

ech..., jedyne co mogę Ci powiedziec, to tyle, zebyś się nie przejmowała, ze on uzna cos za niewłaściwe sam z pewnością nie jest ideałem to wredne, ale postaraj sie znaleźć w nim jak najwiecej wad, to nie bedziesz sie tak dziwnie czuła w jego obecności, bo będziesz miala świadomość, ze on tez popełnia (jak kazdy błędy)

w moim przypadku to jest coś innego... nie chodzi o dowcip... wiem, że on mnie bardzo lubi i boje sie, ze zmieni zdanie oczywiscie nie udaje przed nim kogos innego wiec nie wiem skad sie to bierze...

Ach. :(

do Twojego autorko topicu.... mozna powiedziec - identyczny, boje sie jak cholera, a z drugiej strony chce bardzo, ale nie moge, i trwam w zawieszeniu

to problem z niskim poczuciem wlasnej wartosci i obawa przed odrzuceniem. i obawa przed cierpieniem z tego powodu.

Tak sobie myśle, że czasem po prostu po dokładnym przekalkulowaniu możliwych zysków i strat czasem opłaca się nic nie robić. Szczególnie gdy nie ma szans, żeby fascynacja drugą osobą przerodziła się w coś poważnego... :( I trzeba odpuścić żeby mieć twarz sama przed sobą, nie będę się przecież jeszcze bardziej ośmieszać...

... swoim zachowaniem...