juz sie nauczylem!!!!!!!!!

"Dziś na własnej skórze przekonałem się, że stwierdzenie „Kobiety są z Wenus a mężczyźni z Marsa” jest do bólu prawdziwe. Teoretycznie wiedziałem to od dawna, dlatego postanowiłem nauczyć się języka Wenusjanek. Postanowiłem pilnie słuchać co mówią, pytać się czy dobrze je rozumiem i ...okazywało się, że często mimo bacznego słuchania moja interpretacja treści różniła się od tego co faktycznie zostało powiedziane. Mijały dni tygodnie. Wiele rzeczy zrozumiałem. Dotarło do mnie jak ważny jest bezinteresownie dany kwiatek; nauczyłem się że kobieta mówi żeby się wygadać, a nie żeby facet dawał jej rade jak ma sobie poradzić z problemem o którym właśnie mówi; jak ważne jest powiedzenie „pięknie wyglądasz”, jak istotne jest zwracanie uwagi na fakt że ostatnio została nabyta nowa sukienka, buty, torebka; ile znaczy buziak dany ot tak sobie w zwyczajnej chwili bez powodu; że czasem warto olać najciekawszy nawet mecz, kiedy kobieta rozpaczliwie potrzebuje się przytulić bo to moje ramiona są lekiem na całe zło a nie zimna poduszka..itd. Im więcej wiedziałem tym bardziej byłem szczęśliwy widząc, że trud uczenia się nie poszedł na darmo. Trudno opisać co czuje facet kiedy widzi, że zrobił coś co sprawa że kobieta na której mu zależy (przyjaciółka, dziewczyna..) jest naprawdę szczęśliwa i kiedy wie że jeszcze jakiś czas temu nie zadał by sobie trudu żeby to zrobić. Tak naprawdę nie ma wspanialszej zapłaty dla faceta niż kobieca radość, szczęście i radosny uśmiech. Niestety w tej edukacji nie ma tak jak w szkole. Parę klas, dyplom i wiesz wszystko. „Programów nauczania” jest tyle co kobiet, To co jednej daje wielkie szczęście dla drugiej jest ledwo miłym gestem, Nauka wenusjańskiego to syzyfowa praca. Jedyna różnica w tym, że wtaczamy ten sam „kamień” tylko nam w przeciwieństwie do Syzyfa parę razy w życiu zmienia się „górka”. Dziś chciałem zrobić komuś przyjemność, Dowiedziałem się co jest jej celem. Poprosiła o pomoc w jego realizacji i cel został osiągnięty. Nawet więcej bo nie tylko osiągnięty, ale też osiągnięty z nieprzewidzianym „bonusem”. Jaki byłem dumny z siebie że zobaczę uśmiech, radość, zadowolenie ..nie przewidziałem tylko jednego, że w tym wypadku nie cel był najważniejszy ale to jaką drogą się go osiągnęło. Zamiast uśmiechu było rozczarowanie, zamiast prawdziwej radości - „dziękuję”, które było jak podanie dłoni wrogowi na powitanie bo tak wypada. Cóż zrobiło mi się smutno i przykro nie dlatego, że ona nie umiała się cieszyć z tego co zrobiłem i nie doceniła tego tak jakbym chciał, ale dlatego że nie udało mi się sprawić że była szczęśliwa. Napisałem jedno proste „przykro mi i smutno” bo myślałem że to zrozumiałe dlaczego, Zrozumiała że to dlatego że mnie rozczarowała sobą ....więc kamień który „wtaczam” znowu jest na dole. Pocieszające że tym razem „górka” jest ta sama i chyba znam jej śliski stok troszkę lepiej. Trzymajcie się wszyscy Syzyfowie i wiedzcie, że nie jesteście jedyni. Drogie panie a Wy nie dziwcie się, że my czasem porzucamy nasz drogocenny „kamień” i wyskakujemy w syzyfowym towarzystwie na piwo i mecz. W końcu nawet w najtrudniejszej i najbardziej niewdzięcznej „robocie” powinny być przerwy wypoczynkowe. Na koniec mam też taką nieśmiałą prośbę uczcie się też marsjańskiego, jeśli znajdziecie wolna chwilkę....choć on wcale nie jest łatwiejszy niż wenusjański."

;)

kobieta

wow! fajnie napisane! :D oby takich jak Ty bylo wiecej! powodzenia i pozdrawiam!

w imieniu kobiet ... dziękuje za to że próbujesz . To już bardzo dużo, o wiele więcej niż sam cel... pozdrawiam

Az sie nie chce wierzyc, ze napisal to facet!

Z czego ten cytat?

to pisała jakaś ciota

napisz podręcznik albo chociaż rozmówki marsjańsko-wenusjańskie i zapisz mnie jako potencjalnego nabywcę kilku egzemplarzy... ;)

to nic innego jak cytat z ksiazki Mężczyźni są z Marsa, Kobiety z Wenus Autor: John Gray