kłopoty z 17-latką

Witam wszystkich Chciałabym poruszyć temat związany z tym trudnym - tak przypuszczam - tematem , czyli dorastaniem naszych nastolatków. Czy jest jakiś mądry i rozsądny sposób, żeby przetrwać okres ich buntu, żeby przy tym nie stracić wzajemnego zaufania i szacunku? Czy dać im wolną rękę czy za wszelką cenę zabiegać o ich względy? Byłoby miło podzielić się z kimś doświadczeniami. Pozdrawiam.

17lat to ja mialam jakis czas temu, ale moja mama jak zaczelam dojrzewac przyjela polityke niewtracania sie.ostatnio dowiedzialam sie ze byla wtedy u psychologa zeby zapytac jak ma postepowac z dorastajaca panna, bo zdziwilo mnie ze przez tyle lat nie powiedziala nic.no i w rezultacie okresu buntu w ogole nie przeszlam:P fakt grzeczna dziewczynka to ja nigdy nie bylam i podejrzewam ze trafial ja szlag jak sie pakowalam w kolejne klopoty, ale gdyby choc raz zaprotestowala wiem ze swojej natury ze bym rozpetala pieklo.musialam sie nauczyc na wlasnych bledach i jestem jej cholernie wdzieczna ze niczego za mnie nie probowala rozwiazac ani wybic w z glowy.