Przyjaźń pomiędzy kobietą, a mężczyzną

Czy jest możliwa?

pewnie, ale to stary temat :D

tak ..

ale zwykle konczy sie w lozku

no właśnie takiego czegoś się można obawiać, końca w łóżku

hgfet - bzdura

mnie się wydaje, że prędzej czy później w każdym jesteśmy się w stanie zakochać bo z czasem dostrzegamy dobre strony drugiej osoby i powoli się zaczyna

Jest możliwa, ale niesie komplikacje, chyba że oboje są samotni. Albo są gejem i lesbijką :)

Namawiam Was kobiety i bardzo proszę , nie proponuj nigdy kobieto swojemu koledze, znajomemu facetowi przyjaźni , właśnie PRZYJAŹNI , facet może zrozumieć to tak : że będzie na każde wezwanie kobiety i powinien ją zawieźć oraz przywieźć z imprezy , że do apteki będzie musiał pojechać aby Twoje recepty zrealizować , że żarówki powinien wymieniać w łazience .......... itd. , czyli dla kobiety powinien służyć tak na każde żądanie , natomiast on nie może nigdy liczyć, że będziesz jego żoną i partnerką , że pójdziesz na imprezę i będziesz sobie hulać z tym lub z innym i będziesz wiedzieć o tym, że przyjaciel przyjedzie po Ciebie nad ranem . Różnica jest ogromna , tak naprawdę przyjaciel będzie rządał abyś zechciała jego partnerką być albo będziesz jego partnerką albo nie licz na to, że on będzie dla Ciebie pod telefonem nigdy kobieto nie proponuj facetowi przyajacielstwa , wtedy nie wiadomo o co chodzi , kończy się związek natychmiast

Przyjaźń między kobietą i mężczyzną jest możliwa. I wcale nie musi prowadzić do sexu i związku. Czasem jest tak, że jakiś facet nas zupełnie nie pociąga i na odwrót, za to można się z nim świetnie dogadać, żartować, świetnie się czuje w jego towarzystwie. To jest chemia, ale innego rodzaju. Dużo rzadziej spotykana niż chemia miłości, a przecież i ta nie trafia się specjalnie często. Czasem jest wynikiem zaistniałych okoliczności, kiedy ludzie poznają się w takich okolicznościach, że nie da się stworzyć między nimi nic poza przyjaźnią. Czasem okazuje się, że znają się tak dobrze, że o związku nie ma mowy. A czasem, czasem po prostu oboje dojrzewają do refleksji nad tym, co ich łączy i okazuje się, że przyjaźń daje im wszystko czego potrzebują. Tyle tylko, że zawsze chodzi tutaj o samoistną przyjaźń, a nie wymuszoną. O przyjaźń, która się rodzi z wzajemnego poznawania się. Jeśli ta przyjaźń jest wymuszona, nie rodzi się sama, tylko jest wynikiem jakiegoś układu, porozumienia, to wtedy zazwyczaj nic z tego nie wychodzi, albo wychodzi coś w rodzaju relacji, jaką opisał pożej KUGLARZ. Niezdrowe, pełne niedomówień, bez sensu. Ale muszę stwierdzić, że przyjaźń z mężczyzną (mówię tu o takiej relacji, w której jeśli już nie masz gdzie pójść, a łzy płynące po twarzy sprawiają, że nie widzisz drogi przed sobą, i wtedy niewiadomo jak i nie wiadomo dlaczego trafiasz przed dom PRZYJACIELA) jest czymś, co jest zupełnie niesamowite. Jest zupełnie inna niż przyjaźń między kobietami, a przy tym ma zupełnie inny posmak, charakter. Trzeba mieć dużo szczęścia, żeby móc w życiu doświadczyć takiej relacji i trzeba być na tyle świadomym i dojrzałym, żeby nie próbować tego definiować, zmieniać, dopasowywać do schematóe.

miedzy kobieta a mezczyzna.... nie ma i nie bedzie!! nie ludcie sie :) ja mialam pelno przyjaciol-mezczyzn.. i zawsze to samo.. albo w koncu oni sie we mnie zakochiwali alo ja w nich.. :( dodam ze rzadko kiedy konczylo sie na zwiazku ...

niema przyjazni -----> w takim razie mogę tylko pozazdrościć takiego urodzaju przyjaciół. Ja mam tylko kilkoro przyjaciół i jak dotąd, nie znałam jeszcze nikogo, kto miałby ich \"pełno\". Musisz być szczęśliwym człowiekiem.