Czy ktoś jeszcze czuję się niepotrzebny?? Nikomu..niczemu..

od razu milej sie taki wpis czyta ;) zauwazcie ze kiedy czytacie jakies smety to wasze zycie momentalnie staje sie jeszcze bardziej szare niz przed chwila. ale da sie to naprawic...

a poza rodziną..... jak nie masz znajomych.. ci którzy cię kojarzą mają cie za idiotę.... to gdzie znaleźć kogoś innego.... jak się jest nie ciekawym, nieśiałym, nudziarzem??

tak się życie ułożyło :( ale nie narzekam, zawsze nie jest tak źle by nie mogło być gorzej. Pocieszam się tym, że przynajmniej miałam za co te placki zrobic i sałatki... Ale bez wahania mogłabym oddać to wszytsko by było tak jak jeszcze np. 3 lata temu :( a najśmieszniejsze jest chyba to że mam dopiero 21 lat ...

ale pojede do rodzicow..tak bylo zaplanowane... Ogolnie nie lubie siedziec sama w domu, bo wtedy mam czarne scenariusze w glowie.. Jakos źle mi ostatnio ..ttyle sie czyta o depresji.. nikt ze znajomych nie uwierzylby, ze ja moge pisac, myslec o tym co Wy terazz czytacie... wszystko siedzi gdzies w srodku Ajerkoniak jedbnnak sobie odpuszcze..jestem w 4 m.c

ja sie tak czuje--------> tez sie tak czesto czuje. i prawda jest taka, ze te wszystkie slogany o wyjsciu do ludzi, uwierzeniu w siebie...pic na wode to jest...

wszystko przed Tobą.....

nie, te slogany układają przebojowie ludzie którzy nigdy nie mieli takiego problemu, u nich to działa :D a rodzina... jak rodzina... jak nie jest patologiczna... to na święta można wysłuchać 30 starych znanych historii, spotkać wujka Władka, itd.. :D wesołych świąt

do cała prawda... :( skąd ja to znam.... zostanę starym bezrobotnym :(

nala 007..zgadzam sie z toba... ja ogolnie jestem podobno towarzyska osoba.. ale w srodku czuje ze sie wypalam... po prostu..i ...szkoda gadac:O Kiedys w ogole nie plakalam, teraz to weszlo mi juz w odruch bezwarunkowy... po prostu... szczerze Wm zycze abyscie nigdy sie tak nie poczuli..

ja mam 17, a moje zycie to koszmar... tfu, tfu tfu!!! nie moge tak pisac!!!! czasem jak spedzilam troche czasu an takim marudzeniu tu na kafe to pozniej caly dzien totalnie spieprzony, zasnac nie moglam bo myslalam o tym jakie moje zycie i ja jessmy do dupy a jak jzu zasnelam to mi sie to snilo... nie mozan tak :) chociaz jedna znajoma osobe chyba masz?... sprobuj sie gdzies wkrecic powiedz ze masz zly humor i chcesz gdzies wyskoczyc, pojdziecie gdzies moze zapozna Cie ze swoimi znajomymi albo poznacie kogos nowego... nie musisz zachowywac sie jak dusza towarzystwa. oczywiscie trudniej jest niesmialym ludzom zawierac znajomosci ale da sie! jelsi naparwde nikogo nie masz to tez da sie cos zrobic. zapisz sie na basen, na aerobik, kurs tanca, jeju nei wiem, wstop do ajkiejs wspolnoty koscielnej, poszukaj z kims kontaktu w necie. tu jest mnostwo takich osob jak my. tez niesmiali. mozna przez maile sie zapoznac po pewnym czasie spotkac. wiem jakie to byloby trudne, ale tzreba cos zrobic! nie mzoan tak tego zostawic. ja wlasnie do tego wszystkiego jestem chora. nic powaznego, ale objawy sa na tyme przykre ze utrudniaja mi kontakty z ludzmi. o zwiazku moge zapomniec. chyab ze sie wylecze. tzreba miec nadizje.

a jeżeli zapisanie się gdzieś przekracza znacząco nieśmiałe możliwości? tak można przez net ale trzeba być ciekawą osobowością dobra spadam i już nie smęcę bo rozwalę temat :D pa

ooo ntak---> juz pisalam, ze ma wielu znajomych... chodzi o to, ze zgubilam sens zycia..nic mnie nie cieszy takze..nie pisz mi ze mam wyjsc gdzies... Bo tu nie o spotkania chodzi.. nie o zjazdy rodzinne... tylko o to ze z checia polozylabym sie i nie obudzila..

wiecie ja nie mam znajomych, zawsze zawalona bylam problemami rodzinki az w koncu zostalam sama gdy moje kolezanki powychodzily za mąż i porodzily dzieci teraz chcialabym tylko miec kontakt z ludzmi, ktorzy mnie nie wyceniają, nie krytykują... chyba pójdę się po obiedzie przejść, moze choc na przystranku z kimś pogadam, bo w domu nie mam z kim:/

oooooo tak-------> to zycze powrotu do zdrowia :) w sumie, ja wiem ze mozna podjac rozne rodzaje aktywnosci by poznac ludzi, tylko co z tym przekonaniem ze jest sie nudnym i jakos...nie bedzie o czym z tymi ludzmi gadac. ja np jestem raczej spokojna osoba, nie jestem wielka wielbicielka imprez...i czuje sie czasem jak dziwadlo wsrod innych dziewczyn :O

ja tez wiec nic Ci nie poradze bedziesz miala dziecko, masz dla kogo zyc

cala prawda o -->jestes w ciąży, moze czujesz się tak przez hormony?

ja tez, ja tez... chodze na kurs tanca od pol roku, a z dziewczynami z tego kursu w sumie wymienilam tylko pare zdan... i prawda jest taka ze z tego kursu czasem wracam jeszcze bardziej zdolowana. ale nie pozwole sobie na to zeby zamknac sie w domu! a tak naprawde najbardziej boli mnie to ze nie chce byc cale zycie sama - bez mezczyzny, tak bardzo tego pragne. a ta pieprzyna choroba mi to zabiera... :(

cala prawda o, jesli moge wiedziec - co z ojcem dziecka?

a co Ci jest?wiesz, ja tez jestem sama, ale to raczej przez zwichrowane zwyczaje w mojej rodzinie i przez to ze da mnie bloskość=ranienie:/

abcdefghijk---------> to juz ciagnie sie dluzszy czas... czuje sie zmeczona zyciem... są dni kiedy normalnie funkcjonuje.... najgorzej..kiedy jestem sama w domu... :O oj zaraz zaczne sie powtarzac...:O

też nie wolno tak się załamywac,jest wiosna, wszystko powinno się układac.. ech, ale nie zabardzo.. :( kurde... nie wiem czy dalej potrafię, kiedyś byłam inna teraz boje się miłości, boję się tego kogo kocham :( boję się odrzucenia... :( to tak bardzo boooli...

To nie zostawaj sama w domu. :)Rób z tym cos:wychodz nawet do EMPiKu poczytac książkę albo na spacer. Ja np. dokladnie wiem jakie sa powody mojego stanu i probuje cos z tym robic, tylko ja zauwazylam, ze boję się,z e m się coś uda :( :/Mam takie skrzywienie. Podświadomie robcos mnie hamuje, zeby mi nie bylo lepiej. No i co z tym zrobic?

oooooooooooo tak----------> co to za choroba, ja cierpiue na endometrioze...mialam byc bezplodna.., na szczescie sppodziewam sie mojego cudenka..to mnie jednak cieszy:) Ojciec dziecka...jest wtrakcie rozwodu--- kocha mnie podobno...a jego rodzina, mnie nie nawidzi i z tego co widze jemu tez juz zaczyna zyczyc jak najgorzej.. chyba bardziej jego bylą uważją niż jego:O abcdefgf------> bliskosc=ranienie?? dlaczego??

abcdefghijk----------> musialabym byc 24/24 i 7/7 w terenie..tak sie raczej nie da... ja nawet przed zasnieciem, czy rano..mysle o tym zle... Tylko mi teraz nie piszcie ze mam myslec o dobrych rzeczach...bo sami wiecie, ze to sie latwo pisze i mowi...z reszta sam to wiem...

będzie lepiej

bo ja się boję bliskości:/ widzisz jak Twoj facet nie rozwiazal swoich spraw z tamtą kobieta do końca to na razie sytuacja jest trudna:/

i oni mogą się tak zachowywać:/ Nie będę Ci pisac, ze to bylo do przewidzenia, bo nie chcę tu umoralniać i to nie moja sprawa, ale nie masz łatwo:/

abcdefghijk-------> a TYy wiesz, ze tez sie balam.. sama mnie dopadla:P hehs..

nie wiem na co jestem chora. leczylam sie juz na rozne rzeczy. krotko mowiac jestem krolikiem doswiadczalnym na zgadywankach lekarzy. mezczyzna ktorego darze uczuciem... szkoda gadac, sytuacja jest bardzo trudna. nawet jesli moglabym z nim byc byloby bardzo trudno, a musze sie pogodzic z tmy ze nie moge. chociaz on mnie kocha, tak twierdzi. ale poki ja sie tej choroby nie pozbede albo nie zalagodze objawow ten zwiazek jest niemozliwy.

abcdefghijk----------------> tylkjo widzisz oni rozstaliu sie co najmniej 4 lata temu... i nie z mojego powodu... my jestesmy razem 3 lata, 2 mieszkamy./... kiedy to w koncu do nich dotrze... :O Rozwod to tylko formalnosc.... dlaczego nie potrafia tego zrozumiec?? w koncu to ich syn..a tam... nie musicie odpowiadac..:O