Kiedy życie nie ma sensu...

doszłam do wniosku, ze moje zycie przestaje tracic sens... i mysle coraz czesciej, zeby "ostatecznie to rozwiązać". Pomyslicie- jakas kompromitacja- otóż nie... problemy w domu, nie radze sobie z moimi ukochanymi do tej pory studiami(4 rok lekarskiego), rzucil mnie facet po 4 latach... coraz milej usmiecha sie do mnie strzykawka... bo jak tu wierzyc, ze bedzie lepiej?? zapytacie: po cholere pizsesz to tutaj? a komu mam to powiedziec? znajomym?rodzinie? zeby mnie wysmiali, wysłali do psychiatry ;)? powiedzialam przyjaciolce, na co ona" bedzie dobrze" i jak tu gadać...

zacznij sluchac dobrej muzyki - najlepiej takiej z dobrymi tekstami - koi cierpienie, no i czujesz sie jakby ktos Cie rozumial.