Pozbierać się po śmierci mamy...

Witam wszystkich. Moja mama ostatnie 10 lat życia męczyła się z chorobą nowotworową...Zdaję sobie sprawę, że robiła to dla mnie, tak bardzo chciała dożyć mojej 18, tak mało jej zabrakło..Nie mogę sobie ułożyć na nowo życia...Mam problemy z uczeniem się, boję się wychodzić z domu, nie mam ochoty z nikim rozmawiać i przebywać. Boję się ludzi. Sporo przytyłam, jadłam z nerwów, mam teraz sporą nadwagę. Mój tata coraz częściej pije alkohol. Mamy psiaka od niedawna, myślałam, że będzie mi lepiej dzięki niemu. Dzisiaj mijają 3 miesiące od pogrzebu mojej may i wiem, że nie chcę tak dalej żyć. Nie mam przyjaciół, już nie wspominając o jakimkolwiek chłopaku, który zechiałby ze mną być. Pomóżcie...

zebys byla szczesliwa, zrob to dla niej i dla ojca i pozbieraj sie. Moja umarła w sierpniu...

to pierwszy etap po stracie kogos bliskiego polecam ci lekture bardzo dobra, mnie pomogla po tym jak stracilam kogos bliskiego. Manu Keirse "Piętno smutku"

a skad jestes jesli mozna wiedziec? jakie miasto, albo wojewodztwo?

może moglabym ci pomoc straclam mame w wieku 12 lat teraz mam 24 a ty w jakim jetses wieku? znam ten ból...

Jestem z województwa łódzkiego. Często mam wyrzuty sumienia, że za mało pomogłam i wykorzystałam ostatni Nam czas dany.

to normalne ale nie powinnas sie obwiniac, to bardzo przykre co cie spotkalo, wspolczuje z calego serca to pewnie malo pocieszajace ale...nigdy nie wiadomo co przyniesie nam nowy dzien, moze tak mialo wlasnie byc chyba najlepiej pomoga ci osoby ktore przez to przeszly trzymaj sie, pozdrawiam cieplo

Niedługo kończę 18 lat. Podziwiam Cię całym sercem, że poradziłaś sobie ze sytuacją w takim wieku.

Turkusik_Ona >>> musiałam nie miałam wyjścia choć nie oszukujmy się do dziś czasem łatwo nie jest no , lae mamy wybór albo walyczyć, albo poddać się ja cały czas próbuje walczyć a kłód pod nogami nie mało

mój ojciec też ideałem nie jest , również nadużywał i nadal czasem nadużywa alkoholu więc to jest dodatkowe obciążenie dla mnie pocieszeniem jest że mam rodzeństwo , na którew mogwe liczyć ...

up>>>Nie chcę się nad sobą użalać, nie chcę przeminąć, a to, co napisałaś, dało mi do myślenia...Obym znalazła tyle motywacji w sobie, co Ty. Mój tata w ten sposób ucieka, chcoć nie chce się przyznać do tego. Z regóły pije do nieprzytomności rtaz w tygodniu, ostatnio częściej. Ma drgawki wtedy i boję się o jego zdrowie. gdy o tym chcę porozmawiać, bardzo się denerwuje. Nie mam rodzeństwa, staram się odaleźć w garstce znajomych przyjciela...

up>>>Bardzo Ci dziękuję.

turkusik.. skąd dokładnie jestes?

nie ma sprawy ja narawde przez to przeszlam i wiem, ze kto nie ma o tym pojecia nie zrozumie mnie nigdy jak chce kiedys pogadac podaj swoje gg chętnie porozmawiam z tobą o twoich obawach trzymaj sie ciepło i nie poddawaj mimo wszystko