Dziewczyny, jak układają się Wasze stosunki z braćmi?

Zarówno starszymi jak i młodszymi? Czy byliście równo traktowani przez rodziców?

na całe szczęście:)

na szczęście nie mam stosunków z braćmi;)

Mam jednego. Nasze układy są OK. Współczuję tym, co nie maja rodzeństwa. Przez 10 lat byłam sama i wiem, że bycie jedynakiem to masakra. Dla dziecka i rodziców.

ja mam mlodszego, i widze jak jest rozpieszczany wszyzstko mu woolno, ja bylam krotko trzymana. poza tym on dostaje duzo wiecej milosci. i na wszystko mu sie pozawala i ustepuje :o

ja nie mam rodzeństwa i nigdy tego nie żałowałam...moi rodzice własnie chcieli miec tylko jedno dziecko

chociaz w sumie nie boli mnie to ani nic, ja juz sie usamodzielnilam, a roznica wieku miedzy nami jest bardzo duza (16 lat)

uwielbiam swoje starsze rodzeństwo - mom wspaniałych 2 starszych braci - zawsze moge na nich liczyc jestem rozpieszczanym rodzynkiem :)

własnie nic nie traciłam tylko zyskiwałam....nie musiałam sie z nikim dzielic(chodzi o to ze np.kolezanki ktore miały rodzenstwo nie miały tyle ciuchów bo ich mama musiała kupic takze bratu czy siostrze) a ja nigdy nie miałam z tym problemu...mogłam jezdzic na wycieczki a inni nie bo ich rodziców nie było stac zeby puscic dwoje dzieci(wiec nie jechało zadne)....z nikim nie musiałam sie kłócić(wiem jak to jest miedzy rodzenstwem) ...nigdy nie byłam sama(miałam kolezanki)...a i tak rodzenstwo nie ''bawi''się razem bo kazde ma zawsze swoich znajomych

yhy w twoich wypowiedziach od razu widac ze jestes jedynaczką. Rozpieszczona i samolubna. Ja mam 2 lata młodszego brata. Dzis juz jestesmy dorosli - ja 26 lat i układa nam sie super.

z ubraniami nigdy nie miałam problemu ( mama krawcowa - ciuchy szyte na zamówienie hahah) , na kolonie jeździłam co roku bo w tamtych czasach były finansowane przez firmy rodziców , a koledzy braci --- sama słodycz .

yhy, i zrobili Tobie krzywdę:(:(:(:(:(:(:(:(

tez jestem juz dorosła....i na prawde nie załuje ze nie mam rodzenstwa (bo nie mam czego załowac).....nie chodziło mi o kolonie tylko o wycieczki szkolne

ubiję gada. na pewno kiedys nie wyrobię i ubiję.. trzeba było w szpitalu zostawić.. ja też byłam 10lat jedynaczką i żałuję że tak nie jest nadal. nie chodzi mi o jakieś egoistyczne pobudki (w pewien sposób pewnie też) ale o sam fakt - ja będę musiała temu potworowi paczki do pierdla wysyłać.. bo już dziś można taką jego przyszłość przewidzieć (ma naście lat, od początku był taki) rozpuszczenie i bezstresowe wychowanie - takie efekty. pobicia, wymuszenia, znęcanie nad innymi. a mi jako siostrze nie wolno "wtrącać" się do metod wychowawczych (czyli ich braku) rodziców

ja wychodze z tego załozenia ze jak ktos ma byc samolubny to bedzie bez wzgledu na to czy jest jedynakiem czy ma 10 rodzenstwa

moj jest o rok młodszy a zawsze zachowywał sie tak jakby to on był starszy,biliśmy się i kłóciliśmy teraz nasze relacje sie poprawiły ale nie są zbyt dobre,on nigdy po sobie nie sprząta a ja zawsze go upominam

a ja nie mam brata tylko rok młodszą siostre i wydaje mi się,ze rodzenstwo to jednak podstawa mimo wszystko!a kto nam zostanie jak odejdą rodzice?