mam 78 lat pierwszy raz wychodze za mąż. Coz welonem?

Otóz pytanie do was pannice.Skoro mówicie ze do slubu moze iśc ta z brzuchem i ta co ma dzieciaka to cxy stara baba tez moze iśc w welonie? Otóż moze. Moze iśc i ta z brzuchem i z dzieciakiem i stara babka z laską. jasne ze tak.kwestia tylko smieszności.Pomijam tradycje i zasady bo to tez druga sprawa. Jest tradycja - bezdzietne idą w welonie, te mające dziecki bez welona.No a taka staruszka panna z krwi i kości jakby nie patrzec tradycja to tradycja- wkładac welon.Tu tez nasuwa się problem smieszności . Nic innego jak smiesznośc. Zakładajcie dzieciate welony ale się ośmieszycie.Nie róbcie na siłe z siebie tych bezdzietnych. Luzik

ten topik heheheh.Skoro mamy patrzeć na to czy wypada czy nie oraz na jakieś inne aspekty to zapomniałaś dodać że do ślubu prawie żadna z nas nie powinna iśc w bieli bo się ośmieszy.Przecieć biel to czystośc a jakoś Tych dziewic jak na lekarstwo :P

dziecki ? :o

jejkus wiekszosc z osob ma takie staromodne podejscie do tego wszytskiego... dawno temu juz przepadl stereotyp wychodzenia za maz w danych kolorach. ja uwazamze kazda z kobiet ktora chce ma do tego prawo.. to jej dzien a nie jakis plotkar ktorym cos sie nie podsoba

brawo!

zawsze znajdą sie koscienice i niby to one dziewice i takie swiete że w bieli :D te czasy już dawno mineły i każda kobieta w dniu slubu ubiera sie jak chce i mi to nie przeszkadza slub to jest moj dzien i chce sie ubrac tak jak mi to odpoiada a nie wg opini kosielnych plotkar

:D

A, szanowna autorko topiku, dla kogo to będzie śmieszne i kto się będzie śmiał, co? Bo dla mnie to śmieszne nie jest i nie będę się śmiała z kogoś, kto nie wstydzi się tego, co w życiu go spotkało i nie zamiaru się samooskarżać, a już na pewno nie kalać się na oczach wszystkich. Prawda jest taka, że to ci wszyscy, dla których taka kobieta jest pośmiewiskiem, sami są śmieszni. I - przepraszam za generalizowanie, ale w większości są to zgorzkniałe osoby, które nigdy nie zaznały szczęścia przy drugiej osobie i najbardziej im zależy na pozorach: szczęścia, dobroci, miłości. Zadowalają się półśrodkami, a jak widzą kogoś, kto naprawdę znalazł szczęście, to pękają z zazdrości i nie potrafią znieść tego widoku, bo wiedzą, że sami tego nie doświadczyli. Tyle mam do powiedzenia w tym temacie. Jak ci tak bardzo zależy na tym, co się mówi i myśli o innych, to znaczy, że sama nie masz życia, które by cię pochłaniało w całości, które by cię satysfakcjonowało. A tak w ogóle to zastanów się, czym - jeśli nie pośmiewiskiem jesteś - tak usilnie starając się wmawiać ludziom, co mogą, a czego nie, co wypada, a co nie.