Czy wierzycie, ze nie mam zadnych totalnie znajomych?

A mam 25 lat i moj swiat to praca i dom, ciagle sama?

Wierzę, bo ja też.

I nie masz z kim wyjsc, pogadac? Kazdy weekend sama?

a ja bym chciała mieć prawdziwą koleżankę, taką co nie odbije faceta i nie bedzie obgadywać za plecami :(

Z tym, że ja mam taką pracę, że eksploatuje mnie interpesonalnie na tyle, że cenię sobie w domu święty spokój i dwie koty. Zazwyczaj problem dopiero się robi w wakacje...

tylko rok starsza :(

Nie lubię wychodzić w weekendy. Jestem tak zmęczona, że potrzebuję totalnego relaksu.

wierzę bo sam żadnych nie mam i nigdy nie miałem

Natomiast pogadać mi brakuje. bardzo. Ale zauważyłam, że im bardziej mi brakuje, tym bardziej jestem kontaktowa na codzień. Mam zaprzyjaźnione wszystkie sekretarki, panie w sklepie, panów fachowców. No i klientów, moje wygłodzenie interpesonalne przekłada się na moje nastawienie na ludzi, którzy chcą ze mną pracować, mam więc też i większość ilość zleceń. No i tak się to kręci - wszyscy mnie uwielbiają, a ja jestem sama jak palec i nie mam nikogo - co gorsza jakoś nie widzę szans na zmianę tej sytuacji.

tez nie mam mialam przyjaciela..ale...nie umialam pielegnowac tej przyjazni i mnie cisnol.. ;( buuuuuu...!!!!!!!!!!!

jestem w podobnej sytuacji. Byłam z fecetem 4 lata, przez niego straciłam kontakt praktycznie z wszystkimi znajomymi. On za nimi nie przepadał, nie miał wspólnych tematów dlatego bardzo rzadko się z nimi widywałam bo samej nie chciał mnie puszczać na spotkania i ze mną też nie chciał chodzić. półroku temu się rozstaliśmy i zostałam sama. Nie mam żadnych przyjaciół..... Taraz wiem jak człowiekowi są potrzebni do życia