od lat boję się przyszłości i nic się nie zmienia

zero oparcia w domu i mam dość :( musialam to z siebie wyrzucić

i tak na końcu jest smierć...

też chciałabym z siebie wyrzucić :(

dobra, przesadziłam przyznaję...

i to wszystko przez jeden mój taktyczny błąd - myślałam, że coś znacze dla swojej rodziny, ze jak mi nie poszło w zyciu to podadza mi rękę zaczęli podawać ale po 15miesiącach ja juz nie mam sily tyle lat sama w końcu się zestarzeję, zgorzknieję i wtedy dopiero zwariuję:o

no napiszcie coś: przytulcie albo kopnijcie w d.ę cokolwiek

zakochaj się mała, wtedy odmieni się Twoje życie

chcialabym bardzo cie zakochac , bo wtedy wszystko nabrałoby sensu jestem teraz w przełomowym momencie mojego zycia i boje sie przyszłości uczucie dałoby siłe

eee, do duuuuupy te rady, bez urazy :( idę, bo aż mi głupio tak się żalić będe tu zaglądac jakby co, bo szkoda mi tu siedzieć i biadolić jak w dodatku wylali mnie z pracy :o zwariuję bez pracyzwariuję

Wyjedz gdzies daleko i nie ogladaj sie za siebie. Zyje sie raz i albo uszczesliwasz innych albo siebie.

tylko , ze w tym stanie to przyciągnę takiego samego frustrata jaka sama jestem :o

milych snów

miłych ta dzisiaj

tez sie boje, boje sie ze nie bede w stanie sie utrzymac (praca) boje sie ze nigdy juz nie znajde takiego kogos, kogo mam teraz (ale sie sypie) boje sie co sie stanie za kilka lat, boje sie ze wyladuje jako jakas zalosna pracownica w supermarkecie (przepraszam jesli kogos obrazam) zero perspektyw i codzienna ciezka praca za zerowe pieniadze boje sie ze z nikim nie bede boje sie ze jak juz z kims bede to zdradzi mnie, zostawi a ja nie bede w stanie dalej zyc boje sie wszystkiego i nic mi nie przynosi ulgi, nie moge juz o tym myslec bo wykancza mnie to czy wy tez tak macie? (mam 23 lata)

chyba faktycznie kogoś mi potrzeba mialabym wtedy motywację, żeby zaczacwreszcie porzadnie o swoje walczyc