Chcę być piękna mimo nadwagi. Zapraszam wszystkie gotowe do boju Panie.

Czytałam gdzieś, ze aby schudnąć trzeba zaakceptować siebie i pokochać wszystkie zbędne kilogramy. Wiem, ze to bardzo trudne, ale wydaje mi się że niezbędne, by w końcu pozbyć się tego strasznego balastu. Nie możemy bez końca z obrzydzeniem patzreć w lustro i winić wyglądu za swoje niepowodzenie. Musimy ustać, popatrzeć i powiedzieć: "Jesteśmy piękne". Potem możemy przygotować się do walki. Ja walczyć napewno zamierzam. Od jutra, jestem zdesperowana. Nie chcę odkładać życia na później, na wtedy gdy w końcu schudnę. Jak wygląda mój plan? Nie zamierzam bardzo ograniczać jedzenia, bo wiem, ze i tak predzej czy później rzucę się na lodówkę. Dieta 1500 kcal + ruch, dużo wody mineralnej i zielonej herbaty. Nie zamierzam rezygnować z pieczywa, ziemniakow, makaronu. Głowna zasada to słynne MŻ. Tak dla ścisłości: ważę 61, może 62 kg przy wzroście 168. Przez wakację chcę schudnąć do 56, 55 kg. Muszę być szczupła. Chcę patrzeć bez lęku w lustro. Zapraszam wsyzstkie zdeterminowane i gotowe do walki Dziewczyny. Im nas więcej, tym lepij. Mam nadzieję, ze ten topik nie upadnie.

Jesli pokochasz siebie to zadne kg nie beda Tobie przeszkadzaly!!! Zatem piszesz o jednym a robisz drugie :(

i to "smiercia" naturalna. Wszystkie szczuple, piekne i zdrowe:) powodzenia

Wiem, wiem... Łatwo jest mi mowic o milości do samej siebie - trudno jest zrobić ten pierwszys krok i powiedzieć sobie; "Jesteś piękna". Zawsze wiele od siebie wymagałam, chciałam być idealna, lepsza od wsyzstkich. Zawsze na pierwszym miejscu. Wczoraj byłam pierwszy dzień na aerobiku. wszystko było ok, dziś obudziłam się z ogromnymi zakwasami, na nic nie miałam ochoty, nie mówiac już nic o ćiwczeniach. Efektem mojego zniechęcenia było straszne obżarstwo. Podkreślam STRASZNe. Zjadłam dziś tak na oko 3/4 bochenka chleba, dwie tabliczki zcekolady w ciągu 10 min!!!!!, snickersa, big milka, pizzę, diw czekoladki, szklankę mleka z miodem i cukrem. Brzydzę się siebie. Brzydzę - od jutra mam zamiar siebie POKOCHAĆ.

Jestes moze DDA lub pochodzisz z patologicznej rodziny?

Nie mam żadnego specjalnego menu. Będę jadła wszystko, ale z umiarem. 1500 kcal - czasem mniej, czasem więcej. Jutro rano aerobic, rower, ćwczenia na mięsnie brzucha. Zapraszam, razem będzie lepiej, łatweij. Może uda nam się coś osiągnąć.

Mój Tata gdy byłam malutka, trochę pił, ale tego nie pamiętam. Zmarł gdy miałam 10 lat. był wsdpaniałym, kochającym Człowiekiem. A moja rodzina jest w porządku. Taka normalna, przecietna. Kochana ;)

Hmm ... to ciekawe skad te zaburzenia odzywiania.

czemu od jutra:p zacznij od teraz. jezeli wszystko cie boli to moze przynajmniej szybki spacer,a po takim menu jaki sobie zaserwowalas to wskazane. a jutro rano fajny makijaz i na podbuj swiata Oto moj plan.

Niuanse for being wiser - dlaczego uważasz, ze mam zaburzenia odżywiania?

Nie mam siły ani ochoty na spacer. Czuję się źle zarowno fizycznie (przejedzenie) i psychicznie (wyrzuty sumienia). Siedzę wykapana przed kompterem i piję barszcz biały... Porażka ;(

Jesli tak wyglada Twoje menu na sniadanie, od czasu do czasu, to wskazuje to na kompulsywne objadanie sie. A takie cos zostalo zaliczone do zaburzen odzywiania. Poczytaj o tym, w necie jest masa info na ten temat.

To nie było moje sniadanie - tyle zjadłam przez cały dzisiejszy dzień. Faktycznie czasami (raz na tydzień, dwa) jem tyle co normalny człowiek przez tydzień. Najczęsciej tłumaczę to stresem, niepowodzeniami. Nie przypuszczałam, ze tego typu zachowanie należy do zaburzeń odżywiania.

Aha, no i diety sprzyjaja takim obzarstwom. Zazwyczaj te niskokaloryczne.

Moje obżarstwo nie jest raczej winą niskokalorycznej diety. Przeważnie jem w mairę regularnie - 4,5 posiłkow dziennie, domowy obiad. czasami coś po prostu we mnie pęka i jem, jem, jem... Cały dzień. Wszystko.

Jesli wykluczasz nieodpowiednia diete to zapewne to kwestia psychiki. A raczej nie zapewne, a pewne, skoro pisalas, ze czujesz obrzydzenie do siebie i starasz sie pokochac, co znaczy, ze nie kochasz siebie obecnie. A to pozniej znajduje swoje ujscie w jedzeniu.

dieta 1500 kcal nie jest dieta niskoenergetyczna:) problem autorki lezy jak 90% przypadkow osob z nadwaga w psychice, wyladowywaniu zlosci smutky itp w jedzeniu i ew w poczuciu ze nie sa warte wygladac ladnie .

kittyst ani Ty, ani ja, nie mamy zielonego pojecia, czy dla niej 1500 to dieta niskokaloryczna, czy tez nie, skoro nie znamy jej dziennego zapotrzebowania na kalorie.

Mam nadzieję, ze jesli wezmę się za siebie, coś się zmieni. Prawdę mowiąć chcę schudnąć jakieś 7 kg, by ważyć 55 kg. Moja młodsza siostra jest pulchniejsza ode mnie, ale pomimo to akceptuje siebie, swoją wagę, potrafi sie śmiać, nie narzea na brak powodzenia. A ja? Siedzę w domu i nie potrafię otworzyć się na ludzi. Odrzucam facetów, bo wydaje mi się, że widzą każdy moj zbędny kilogram. Czasem mam dość takiego życia, dlatego postanowiłam założyć ten topik, który miejmy andzieję pomoże mi zmienić na stałe swoje życie.

Wiem, ze to wszystko brzmi jak wywody niezadwolonej z życia nastolatki. Musiałam się wyżalić, tutak każdy jesy anonimowy. Znojmi w szkole nie podejrzewają, ze mam jakieś problemy z akceptacją swojego wyglądu. Duszę to w sobie. Na forum internetowym mogę bez wstydu o tym wszystkim pwoiedziec i zmotywować się do walki o swoje życie.

Dlaczego nikt nie chce się przyłączyć?

hej jak chcesz to mozesz przylaczyc sie do nas na topiku"6kg mniej kto do mnie dolaczy" zapraszam:)

Niuanse - sam zasugerowales ze dieta niskoen sprzyja napadom obzarstwa wiec sie samo przez sie rozumie iz chodzilo o diete na ktora autorka przeszla poza tym powtarzam ze dieta ta nie jest nisko energ . podstawowe zapotrzebowanie organizmu mozna wyliczyc i tu przy wzroscie 168 cm wynosi wlasnie kolo 1500 kcal :) wiec wszytsko jest ok szczegolnie ze dziewczyna chce jeszcze cwiczyc aby przyspieszyc przemiane materii i nastawic organizm na spalanie tluszczu.