wsytd sie przyznać

jestem z mężczyzną od kilku miesięcy.krótko, lubię go, podoba mi się i ... tyle.znamy się prawie 8lat. Wszystko wyszło spontanicznie, to nasze bycie razem I tak zostało. Ale przez ten czas naszej zanjomości ja i jego kumpel byliśmy sobie bardzo bliscy. Nie nigdy nie byliśmy parą i nigdy też nic między nami sie nie wydarzyło.Tylko że ja byłam ... hmm jestem prawie pewna że właśnie z tym drugim chciałabym spróbować, może zostać z nim na zawsze..tak dobrze sie znamy:(. Cóż. ten właśnie drugi, który na taką nazwę pewnie nie zasługuje ani w mojej duszy ani rzeczywistości, powiedział mi ostatnio, że bardzo żałuje, że nie spróbowaliśmy.Że gdybym tylko mogła, że bardzo bardzo mie lubi i będzie za mną bardzo bardzo tęsknił:( teraz musi wyjechać, przepraszał alen nie może patrzeć na ten mój związek. nie zniesie tego. nic zmienić narazie nie mogę. ten drugi wyjechał, a mój mężczyzna zostaje przy mnie. Jest miło ale.... gdybym tylko mogła..

jeżeli wszystko w życiu robisz tak jak opisujesz swoja sytuację, to sie nie dziwie, ze nie masz tego o czym marzysz. Dziewczyno usiadź i pomyśl, a potem powoli realizuj - opisuj - swoje nastepne kroki w zyciu. Zanim skoczysz przez okno za tym co odszedł......