SAMOTNE KOBIETY

Wraz z zakończeniem okresu nauki szkolnej/studenckiej i opuszczeniem murów uczelni, kurczą się drastycznie możliwości znalezienia odpowiedniego partnera. Gorycz jest tym głębsza, gdy okazuje się, że zdecydowana większość koleżanek i kolegów albo założyła już rodziny, albo jest w mniej lub bardziej poważnym związku, a tych wolnych prawie nie ma. Środowisko w pracy często daje znikome szanse poznania partnera, co komplikuje i tak już niełatwą sytuację. Niestety zbyt często okazuje się, że po sukcesie edukacyjnym nie przychodzi upragniona stabilizacja zawodowa i usamodzielnienie finansowe. Cały plan życiowy leży w gruzach, a czarę goryczy przelewa brak partnera życiowego, brak własnej rodziny, śmierć rodziców, poczucie przemijania własnego życia, szans na lepsze, na związek, na dzieci, poczucie przemijania własnej atrakcyjności dla płci przeciwnej.

Kogo niby te słowa mają dotyczyć? Piękna perspektywa, nieprawdaż? :D

Typową rekacją dla kobiet chronicznie samotnych jest tzw. ucieczka w romantyczność. Objawia się ona w rozbudowaniu sfery marzeń, rozczytywaniu się w - budzących nastrój sentymentalny - lekturach czy namiętnym oglądaniu romansideł o podobnej tematyce i klimacie. Skutkuje to ukształtowaniem złudnych, nieprawdziwych, tj. nie do spełnienia z strony mężczyzn, oczekiwań i pragnień określonych form afiliacyjnych, adoracyjnych oraz zachowań na płaszczyźnie seksualnej. Konfrontacja świata fikcji artystycznej z rzeczywistością rodzi głębokie poczucie niedostatku i rozczarowanie w kontaktach ze spotykanymi mężczyznami. Zwłaszcza dotkliwie odczuwana jest "nachalność" seksualna.

kobiety są głupie dlatego tak jest ;-)

Osobowość anankastyczna kobiet Dawniej nazywano ten typ zaburzeń zespołem Ksantypy. Osoby te, przede wszystkim kobiety, cechuje nadmiernie rozbudowana ostrożność w kontaktach ludzkich. Ostrożności towarzyszy skrajne trzymanie się konwenansów społcznych. Ważniejsze niż związki międzyludzkie są sumienność, obowiązkowość i pedanteria. Partner traktowany jest jak mebel, dodatek do przyjętych regulaminów, rytuałów i wzorców postępowania. Osoby te nierzadko są owładnięte jakąś jedną natarczywą myślą przewodnią, reagują impulsywnie i często nie liczą się z potrzebami swoich bliskich.

Kobiety nie są głupie, tylko są bardziej wrażliwe i emocjonalne!

A tam. Teoria - teorią, a praktyka pokazuje, że bywa różnie. :D

PSYCHOLOGIST Jaka jest Twoja rada dla kobiet przez Ciebie opisywanych?

Justyna co sie tak bulwersujesz ? :D

Częstym zaburzeniem są kompleksy, poczucie niskiej wartości dotyczące własnej urody, atrakcyjności społecznej (niski status materialny, brak umiejętności tańca, organizowania wolnego czasu) i erotycznej dla płci przeciwnej (np.otyłość, mały członek, mały biust, łysienie, defekty kosmetyczne itp). Bywa tak, że osoba łatwo nawiązuje znajomości, nie ma problemów towarzyskich, ale zrywa je z chwilą gdy one mogłyby przrodzić się w związek. Zerwanie bywa kompletnym zaskoczeniem i jest niezrozumiale, często krzywdzące, dla drugiej strony. Niemal identyczny problem może pojawić się u osób, które rozeszły się lub utraciły partnera po dłuższym okresie bycia razem. Utracie partnera nawet w stosunkowo młodym wieku towarzyszyć może poczucie przeminięcia własnej atrakcyjności dla płci przeciwnej. Osoba taka może także sobie tłumaczyć, że swoje już przeżyła. ma trudne nawyki, przyzwyczajenia, dzieci. W efekcie jest bierna, a nawet torpeduje potencjalne znajomości. Oczywiste jest, że taki stan może przerodzić się chroniczną samotność z wszystkimi tego konsekwencjami. Innym przykładem będą reakcje i zachowania nieadekwatne do sytuacji. Widok pary wymieniającej czułości czy nawet atrakcyjnej kobiety, przystojnego mężczyzny zamiast rodzić pozytywne odczucia, wzbudza gorycz, niechęć czasami agresję. Funkcjonuje przesadne wyczulenie na sprawy seksu, który nie tylko nie budzi zainteresowania, ale wręcz rodzi smutek, wrogość, postawy krytykanckie, narzucania wszystkim dokoła bardzo rygorystycznych, sztywnych norm itd. Czasami przybiera to postać agresywnych, poniżających zachowań kobiet wobec mężczyzn (tzw. zespół kastracji), przykrytych feminizmem lub zaangażowaniem religijnym.

widać ktoś tu się musi wygadać, albo..pocytować...:P

-> Osobowość schizoidalna Osoby o tym typie charakteru cechuje niemal całkowite zamknięcie się na relacje osobowe i społeczne. Jest to typowy pustelnik, niezdolny do empatii, posiadający ograniczoną zdolność do wyrażania uczuć, często pozbawiony możliwości odczuwania przyjemności. Kontakty cechuje duża rezerwa i dystans. Osoby te nie odczuwają potrzeby bliskich kontaktów z innymi ludźmi, spełniając potrzeby emocjonalne fantazjami i ucieczką w własny wymyślony w głowie świat. Podstawą do rozwoju tego typu osobowości może być postępująca aleksytymia. -> Osobowość dyssocjalna Dawniej ten typ osób nazywano psychopatami. Ludzi tych cechuje całkowite lekceważenie norm, reguł i powinności społecznych, przy jednoczesnym braku poczucia winy. Nie liczą się oni z uczuciami i potrzebami innych ludzi (egoizm). Choć potrafią, i to nie raz bardzo sprawnie, nawiązywać nowe znajomości, to nie są zdolni do utrzymania trwałych związków. Nie znoszą sprzeciwów, łatwo wpadają w gniew, a jednocześnie za swoje niewłaściwe zachowanie obwiniają otoczenie.

Cześć Uła! :) Andy, ja się nie bulwersuję.

no prawde pisze nic dodac nic ujac..

Po fascynującej i pouczającej lekturze stwierdzam, że mam wiele cech z każdej z osobowości. Ciekawe. Ale cóż, trzeba się określić, jaką osobowością chce się zostać docelowo, nie? ;)

Andy, a która osobowość opisuje Ciebie? :P

Przykładem skrzywienia postaw jest wspomniana już wczesniej ucieczka w romantyczność. Towarzyszy jej często funkcjonalne rozszczepienie miłości oraz erotyzmu, traktowanych od tej pory jako odrębne rozwojowo sfery. Taka kobieta choduje w sobie iluzję, że miłość może wzrastać samoistnie bez towarzyszącej jej więzi erotycznej. Nierzadko seks utożsamiany jest jedynie z aktem kopulacji, a sam kontakt fizyczny kojarzony jest z czymś brudnym, zwierzęcym, schlebiającym niskim instynktom. Partner przejawiający na początku znajomości zainteresowanie tym aspektem jest postrzegany jako prymityw, cham, człowiek wewnętrznie pusty i niedojrzały. Więzi fizycznej przeciwstawia się uczucie, jako coś czystego, wielkiego, absolutnego i szlachetnego. Innym przykładem skrzywienia postaw jest rygoryzm seksualny przykryty nierzadko feminizmem lub dewocyjną religijnością. Przejawia się w postawie moralnego mentora, wrogości wobec cielesności, seksu, płci, tematyki seksualnej i partnerskiej w rozmowach, przesadnym wyczuleniu na sprawy seksu, czy nawet w postaci postawy "psa ogrodnika", którą streszcza sformułowanie - "samemu nie zje i drugiemu nie da".

Powodem samotności są stawiane wymagania dla potencjalnego partnera. Wymagania, które w ocenie singla, nie spełnia nikt z przewijających się w jego/jej otoczeniu wolnych osób. Nadmierne wymagania mogą dotyczyć wielu aspektów życia. U mężczyzn spotyka się nadmierną koncentrację na urodzie, atrybutach fizycznych. Kontakt z pornografią w wczesnym okresie dojrzewania wypacza wzorce estetyczne, doprowadzając do odczuwania poważnego niedosytu w kontakcie z kobietami z krwi i kości. Materiały erotyczne i pornograficzne prezentują osoby ucharakteryzowane oraz specjalnie dobrane pod względem atrakcyjności seksualnej, o wyjątkowych rzadko spotykanych walorach. Stąd też konfrontacja rzeczywistości z obrazem filmowym rodzi brak satysfakcji i odrzucenie większości kobiet pod względem estetycznym, jako posiadających "poważne deficyty" urody. U kobiet z kolei nadmierne wymagania dotyczą sfery emocjonalno-uczuciowej, telepatycznej empatii, nierealistycznie romantycznych oczekiwań co do "prawdziwego" mężczyzny, wymogu dużej uczuciowości partnera i czułości przy jednoczesnym niewykazywaniu zainteresowania kwestiami seksualności. Jeżeli chodzi o wpływ pornografi na wzorce męskości, w sensie psychologicznym, odpowiednikiem filmowej pornografi dla kobiet są różnego rodzaju piśmidła i romansidła, np. z serii Harlequin. Drugą poważną grupą nierealistycznych wymagań jest pozycja społeczno-finansowa kandydata. Przy powszechnym niedostatku i trudnościach na rynku pracy, wymagania dobrego statusu materialnego stawiają bardzo wysoko poprzeczkę, eliminując co najmniej dziewięciu na dziesięciu potencjalnych partnerów.

Albo ideał, albo żaden. :) Po co iść na ustępstwa? :P

"Innym przykładem będą reakcje i zachowania nieadekwatne do sytuacji. Widok pary wymieniającej czułości czy nawet atrakcyjnej kobiety, przystojnego mężczyzny zamiast rodzić pozytywne odczucia, wzbudza gorycz, niechęć czasami agresję. Funkcjonuje przesadne wyczulenie na sprawy seksu, który nie tylko nie budzi zainteresowania, ale wręcz rodzi smutek, wrogość, postawy krytykanckie, narzucania wszystkim dokoła bardzo rygorystycznych, sztywnych norm itd. Czasami przybiera to postać agresywnych, poniżających zachowań kobiet wobec mężczyzn (tzw. zespół kastracji), przykrytych feminizmem lub zaangażowaniem religijnym." - to wypisz-wymaluj moja znajoma! samotna, zakompleksiona, zamknięta w sobie